Dersim ders verdi

Salı akşamı oynanan Galatasaray Dersimspor kupa müsabakasında sahada olmasa bile tribünlerde Dersimspor taraftarının şovu vardı. Maç Galatasaray’ın 5-1 galibiyeti ile sonuçlandı ancak skor Dersimspor taraftarını hiç etkilemedi. Mücadelenin başından sonuna kadar kadınlı erkekli rengarenk cıvıl cıvıl tribünleri ve şovları ile yaşanan anın keyfini ve tadını çıkardılar, tam bir taraftarlık örneği gösterdiler.

Holiganlık, sonuç ne olursa olsun şiddet üreten bir kültürdür, taraftarlık ise her sonuçta takımını sevgi ve hoş görü ile sahiplenmenin ifadesidir. Dersimspor taraftarının bu tavrı sadece bu maça ait bir davranış da değil. Geçen yıl teknik direktörlüğünü yaptığım takımın deplasman müsabakalarında aynı sahiplenmeyi göstermiş, aynı şovları sergilemişlerdir.

Peki ülkemizin diğer şehirlerinde skora ve sonuca göre değişen tribün karakteri Dersim taraftarında neden hoşgörüden, sevgiden ve sahiplenmeden yana tavır alıyordu? Asıl araştırılması gereken konu budur. Tribün terörünün önüne geçebilecek, tribün kültürüne katkı yapabilecek cevaplar aslında Dersim halkının özünde vardır. Bireylerin topluma ve ekonomiye verimli bir şekilde katılması için gerekli bilgi, beceri ve yeterliğin sağlanmasında büyük öneme sahip olan eğitim endeksinde ilk sırayı Tunceli’nin alması kafamızdaki acabaların ortadan kalkması için yeterli bir sebep değil mi?

Yaşam felsefesinde sazının teline, türkünün beline vuran bu kültür, tribünlere sevgiden ve hoşgörüden başka ne getirebilir ki! Tribünlerde bu güzellikleri görmek yaşamak ve futbol diye adlandırdığımız temaşa sanatını bir şov sahnesine çevirmek istiyorsak buna Dersimspor taraftarını örnek alarak başlayabiliriz. Teşekkürler Dersimspor ve taraftarı.