AKP'de 'Parasız ortaklık'lar! Asıl ortak kim?

Şu sıralar nedense AKP'nin sırları piyasada. Kapalı kapılar arkasında yapılan işler gündemde. Eski Başbakan Yardımcısı Abdullatif Şener'in anlatacağı çok şey olduğu konuşuluyor. Ama o hala ketum.

O anlatmasa da onun müdahil olduğu olaylar dillerde. Başbakana yakın bir yatırımcı bakan şaibeli bir konuda kendisinden hazırladıkları kararnameyi imzalamasını istiyor. Şener "hayır" deyince daha sonra Belediye Başkanı adayı da olan bu bakan ısrarını sürdürüyor. Şener, "Bunu imzalarsam Yüce Divan'a gideriz" deyince, "Boş ver, nasıl olsa hepimiz Yüce Divan'a gideceğiz" karşılığını veriyor.

AKP'de genel eğilim bu. "Biri de bir, bini de bir" havası hakim!

PARA VERMEYİZ

Ünlü bir işadamı Lübnan'da bir iş alıyor. Kendisine başbakanlıktan bir telefon geliyor. "Aldığın işe işadamı .....'ı da ortak et" deniyor. Arayan en tepedeki adam. "Hayır" demek olmuyor. "Gelsin görüşelim" demekle yetiniyor. Kafasından geçen, yüzde 25 pay vermek. Hesap kitap yaptırıyor. Yüzde 25 ortaklık için ne kadar para vermesi gerektiğini çıkartıyor. Yukarıdakinin hatırı var diye rakam bir miktar indiriliyor.

Derken ertesi gün başbakanlıktan işaret edilen işadamı geliyor. Kendisi tanınmış biri. Orta Asya'da faaliyet gösterirken zor duruma girmişti. AKP iktidara gelince yeniden palazlandı. Barzani bölgesindeki petrol işleriyle de yakından ilgili.

Hoşbeşten sonra konuya giriyorlar. "Ortaklık için payına şu kadar para düşüyor" der demez itiraz geliyor. "Ne parası?" diye soruyor. "Ortaklık parası" deyince, "Ben ortaklık için para vermem. Para vermeden ortak yapacaksın. Sana söylenmedi mi?" karşılığını veriyor.

ASIL ORTAK KİM?

İşi alan işadamının gözü kara. Üstelik o günlerde televizyonu ve gazetesi de var. Kabul etmiyor. "Yukarıdan" baskı gelince de aldığı işi iptal ediyor.

Bu sadece bir örnek. Bu şekilde birçok işe parasız ortak olunuyor. AKP'li bakan ve yöneticilerin çoğu bu sistemi biliyor.

"Parasız ortaklıklar"daki "asıl ortağın" kim olduğu ise meçhul!

Daha doğrusu herkesin bildiği bir sır!

***

AKP MİLLETVEKİLLERİ

Mecliste tip tip AKP milletvekili var. Bir kısmı iş takibinde. Milletvekilliğini, "Su akarken küpümü doldurayım" diye kullanıyor. Bunların içinde, bazıları başkasının işini takip ediyor gibi görünüyor. Ama, takip ettikleri kendi işleri.

Çocuklarının, eşlerinin, yakınlarının üzerine bir sürü şirketleri var. Bunlar yolsuzluk iddialarından fazla etkilenmezler. Hatta bu işleri "kahramanlık" gibi görenler bile var. Durumu, "Kendine hayrı olmayanın vatandaşa hayrı olmaz" diye izah ediyorlar.

KOMİSYONCULAR

Bir başka grup da tamamen kayıt dışı çalışıyor. Yaptıkları iş komisyonculuk. Bankadan kredi çıkarıyorlarsa komisyonunu mutlaka alırlar. Belediyeden imar izni alıyorlarsa bedelini ödettirirler. Genellikle banka kullanmazlar. Her işleri nakittir.

Evrak üzerinde adlarına kesinlikle rastlanmaz. Aldıkları paralar kendi üzerlerinde gözükmez. Bakanlıklarda, belediyelerde bunları herkes tanır. Oralardaki memurları ve yöneticileri memnun etmeyi de ihmal etmezler. "Suçun açığa çıkmasını istemiyorsan herkesi ortak et" Rus atasözüne sıkı sıkıya bağlıdırlar. Nedense, yaptıkları Başbakanın kulağına gitsin istemezler.

MEMURLAR

AKP'li de milletvekilliğini masum mücadele olarak görenler de var. Ya Anadolu'dan gelmişlerdir, ya da bürokrasiden. Bunlar genellikle maaş hesabı yaparlar. Diğerleri gibi "yan gelirleri" olmadığı için maaşlarının yükseltilmesi onlar için yeterlidir. Meclis kulisinde sık sık maaşın yetmemesinden dert yanarlar.

Genellikle kendi aralarında arkadaşlık kurarlar. Diğerlerine takılmaktan korkarlar. Yukarıdakilerin büyük servetler edindiklerine bile 17 Aralık sonrası inandılar.

Kısacası, artık AKP'de herkes her şeyin farkında. Hangi işin arkasında kim olduğunu biliyor..!

Peki biliyor da ne oluyor? Hiç!