Bal peteğine ayı çağrılmaz

“Biz geldik. Kardeşim Esad ile oturduk, konuştuk, müzakere ettik. İki ülkeyi dost ve kardeş yaptık. Her alanda işbirliği anlaşmaları yaptık. Şimdi benim Antepli kardeşim cebine pasaportu koyuyor Şam’a Halep’e gidiyor. Suriyeli kardeşim pasaportu cebine koyuyor Antep’e geliyor. Soruyorum: Kim kazandı? Gaziantep kazandı di mi? Esad kardeşim kazandı di mi? Korkuların tehditlerin ne kadar boş olduğu ortaya çıktı di mi? Düşman politikaların yarar değil zarar verdiği ortaya çıktı di mi?” diyordu. “Di mi” dedikçe alanı doldurmuş kalabalık gür sesle “evet” diye onay veriyordu. Suriye-Türkiye beraberliğinin taçlandırılması için, Mısır-Arış bölgesinden çıkan doğalgazı Kızıldeniz’de yer alan Ürdün-Aqaba limanından, Ürdün toprakları içinden Suriye’ye, buradan da Lübnan ve Türkiye’ye taşıyacak bir boru hattı projesi kararlaştırıldı. Bölgesel siyasi birlikteliğin yarattığı heyecan, Mısır doğalgaz şebekesi ile doruğa ulaşacaktı. Hat sayesinde Mısır’ın doğalgaz ihracatı iki katına çıkaracaktı. Türkiye için Mısır gazı, Rus ve İran gazına hem alternatif hem de dengeleyici olma imkânı sunacaktı.
SURİYE’DEKİ GAZDAN DENİZSuriye Petrol Bakanlığı, 2010 senesinin Mayıs ayında, Doğu Humus ve Lazkiye sahil arasında kalan geniş coğrafyada çok zengin doğalgaz havzaları keşfetmişti. Suriye toprağının altında gazdan bir deniz vardı. Bu gazın çıkarılması ve istihdam edilmesi Suriye’nin özgül ağırlığına ek bir katkı yapacaktı. Ne tesadüftür ki, aynı tarihte İsrail, Arapça’ da kuru manasına gelen, Necef çölünde daha çok doğalgaz havzaları ortaya çıkardı. Bölgesel güç birliği yaşayan Mısır ve Suriye’nin siyaseten istikrarlı ve ekonomik anlamda zenginleşmesi İsrail’in huzurunu kâbusa dönüştürecek bir gelişme olurdu. İsrail’in, Allah’ın seçkin ülkesi ve topluluğu iddiası ve egosuyla, bölgemizde ve hatta dünyanın çok mıntıkasında kendisi dışında bir kuvvetin zuhur etmesi kabul edilemezdi. Özellikle Mısır, Suriye, Irak ve Türkiye’yi (her dört ülke etkili, medeni, kadim ve halen varlıklarını sürdürebilen devletler) daim tahripkâr kargaşa ile allak bullak edecek sürecin düğmesine basıldı. “Kardeşim Esad ile emsal ilişkilerin temelini atıyoruz di mi?” diyen hazret ile çok derin strateji uzmanı Davutoğlu, yalnızca İsrail’in güvenliği ve ekonomisine yarar sağlayan, Türkiye ve onu çevreleyen ülkelerin güvenliğini delik deşik eden ekonomilerin tahrip eden, umutları ateşe atan söylem ve eylemlerin mimarı oldular.
RUSYA SAHNEDESuriye üzerinden Güney ve Güneydoğu vilayetlerimize taşınacak olan doğalgazın kıymetini idrak edemeyen Erdoğan-Davutoğlu rejiminin yerini Rusya aldı. Dünyanın gündemine oturan, “Suriye’de artan Rus nüfuzu” hususu bazı merkezler için artık kalıcı bir sendroma dönüşecektir. Rusya’nın, Suriye Doğal Gazı için tasarladığı projeler nazar-ı dikkate alındığında Rus ayısının artık buraya tamamen ve ne pahasına olursa olsun yerleşeceğini göstermektedir. Arapça’da tabirdir. Bal peteğine ayı çağrılmaz denir. Dün itibariyle, Suriye hükümeti Rusya ile ülkenin petrol ve doğalgaz imkânlarını ortaya çıkarma, mevcut olanları kullanma ve onarıma ihtiyaç duyulan kuyuların modernize edilmesi hususlarını görüşmeye başladı. Başbakan Vail Halaki, ardından Suriye Petrol Bakanı Süleyman Abbas, Rus Stroy Trans Gas şirketinin dış projeler müdürü Uygur Kazak ve ona refakat eden heyeti ağırladı. Suriye Başbakanı bu sahada başlayacak olan işbirliğinin iki ülke arasında mevcut olan tarihi ve stratejik siyasi-askeri işbirliğini taçlandıracağını söyledi. Rus Stroy Trans Gas şirketi Dünya ölçeğinde bir petrol ve doğalgaz şirketi. 2005’te projelendirilen ve Mısır, Ürdün, Suriye, Lübnan ve Türkiye’yi bağlayacak dostluk şebekesinin mimarı. Tarih bilgisi olan bilir; Suriye, kendisine kurulan kumpaslara, işgal tehditlerine ve terör savaşı kışkırtıcılığına rağmen, bal peteğine ayı çağırmazdı. Denge unsuruydu. Her kesime ve devlete eşit mesafede idi. Genç Esad “di mi kardeş” ile ayı, eşek, kartal ve filden uzak bir üçüncü bölgesel kuvvet yaratmak istedi. İzin vermediler. Kim sorumlu sormalıyız, di mi kardeş?