Barzani-Öcalan arasında ‘Ulusal Kongre’ satrancı

Diyarbakır seyahatine hazırlanırken.

İstanbul’da iken uzunca sohbet ettim.

Barzanilere yakın kıdemli bir isimle.

Konu, “Ulusal Kürt Kongresi”ne geldi.

Avrupa’da yaşadığı için bilmez sanıyordum.

Yakından takip ediyormuş.

***

Soru basitti: Kongre toplanabilecek mi?

Cevap net oldu: “Kesinlikle hayır.”

İzahı: “PKK, Barzani’yi kuşatmak istiyor.”

Türkiye, kongrenin neresinde duruyor?

Cevap iddialı ve şaşırtıcı:

“Türkiye, Öcalan’la birlikte hareket ediyor.”

Böylesi suçlama benim için ilkti.

Aşırı ileri bir yorumdu. Aktarmakla yetiniyorum.

***

Diyarbakır’da “Kongre”yi de araştırdım.

“Azadi” Koordinatörü Adem Özcaner’le konuştum.

Kendilerine “Kürdistan İslami İnisiyatifi” diyorlar.

9-10 Haziran 2012’de Diyarbakır’da kuruldu.

Milliyetçi-İslamcı Kürt aydınlarının hareketi.

Partileşmeyi konuşuyorlar.

***

Özcaner, kongreyi konuşmada uygun isim.

Türkiye Kürtlerinin oluşturduğu Hazırlık Komitesi’nde.

Komite 6 isimden oluşuyor. Ağırlık PKK/BDP’de.

Mülkiye Birtane (BDP).

Ahmet Türk (DTK).

Ronahi Serhat ve Zeki Şengali (KCK).

İmam Taşçıer (DDKD).

Adem Özcaner (Azadi).

Ek not: Genel hazırlık komitesi 21 kişi.

Kalan 15 kişi, diğer “parça”lardan.

Şöyle: Irak (5), İran (5), Suriye (4), Avrupa (1).

***

Kongrenin hazırlık merkezi Erbil.

Sekreterliği de kurulmuş.

Üç isimden oluşuyor. Her biri, üç büyük partiden.

Kemal Kerküki (Barzani’nin partisi-KDP).

Sadi Pire (Talabani’nin partisi-YNK).

Ronahi Serhat (Öcalan’ın örgütü-KCK).

***

Bir sorun:

Kürt Bölgesel Yönetimi’nde güç dengesi değişti...

21 Eylül 2013 seçiminde YNK geriledi.

İkinci parti artık Goran hareketi.

Goran, sekretaryadaki koltuğu isteyebilir.

***

Adem Özcaner’e anlaşmazlıkları soruyorum.

Birincisi: Delege dağılımı.

Başlarda PKK’nın önerisi şöyleydi.

Tükiye: 230.

Irak: 150.

Suriye: 130.

İran: 90.

Toplam: 600.

Bu dağılım PKK hakimiyetini garantiliyordu.

***

Özcaner: “Şimdi delege dağılımı değişti.”

Söylediği önemliydi.

“PKK’nın tek başına hakimiyeti önlendi.”

Delege kotasında aşağı yukarı uzlaşılmış.

Türkiye: 180.

Irak: 160.

İran: 140.

Suriye: 120.

Toplam: 600.

***

Ayrıntılandırmak istiyorum.

Türkiye, İran, Suriye kotalarını hatırlatıyorum.

Üç ülkede PKK ağırlıkta değil mi?

Özcaner: “Hayır. Irak’ta PKK yok.”

“İran’da da Barzani (KDP) ağırlıkta.”

İtiraz ediyorum: PJAK etkili deniyor.

PKK’nın İran kolu.

“Hayır. 5 kişilik Hazırlık Komitesi ölçüdür.”

“PJAK’tan sadece 1 kişi var.”

Araştırma görevi:

İran’daki durumu yeniden incelemek lazım.

***

Kongrenin başkanı kim olacak?

PKK, eşbaşkanlık sistemi öneriyordu.

Barzani ve KCK’dan birini.

Sonra KCK’lı isimden vazgeçti.

Yerine Leyla Zana’yı öne sürdü.

Böylece:

Barzani’yle Leyla Zana eşitlenecek.

Öcalan ise tepede tek kalacaktı.

***

Özcaner son durumu özetledi:

“PKK, eşbaşkanlıkta artık ısrar etmiyor.”

Barzani’nin başkanlığına da evet demişler.

Buraya kadar bir özet:

PKK, bu kongreyi çok istiyor.

Onun açısından “merkezi görev”.

Yani: Bölgesel etkinlikte temel araç görüyor.

***

Soruyorum: Temel sorunlarda uzlaşılmış.

Geriye ne kaldı?

Özcaner: “Rojova sorunu devam ediyor.”

Kastettiği Suriye’nin kuzeyi.

PYD’yi hedef gösteriyor.

PKK’nın Suriye kolunu.

“Suriye’de tek başına hakim olmak istiyor.”

“Barzani ise paylaşılmasında ısrarlı.”

***

Barzani, PKK’dan niye bu kadar rahatsız?

Adem Özcaner’in tespiti:

“PKK’nın varlığı ve gücü kuşatıcı olmaya başladı.”

Önemli. Bunu hep hatırda tutmalı.

***

Özet:

Bir: PKK için “Ulusal Kongre” tarihi bir adım.

“Büyük Kürdistan” için.

İki: 2013’te üç kere tarih verildi.

24 Ağustos. 15 Eylül. 25 Kasım. Üçünde de ertelendi.

Üç: Öcalan, Barzani’ye iki mektup yazdı. Sonuç vermedi.

KCK cenahına sordum: “Zemin yok” dendi.

Son söz: Barzani boyun eğmeden toplanmayacağı anlaşılıyor.