‘CHP milletvekilleri esir!’

Başbakan Erdoğan parti yönetimi ya da Bakanlar Kurulu ile değil, “dar bir ekiple” çalışıyor. Üstelik “dar ekip” giderek daha da daralıyor.

CHP’de de durum aynı. Bir karar veriliyor. Hangi yöneticiye sorsan haberdar değil. Haberi olduğunu söyleyenler de sonradan merak edip öğrenenler.

Örneğin, “F tipi örgütle ilişkinin geliştirilmesi.” Seçimlerde partinin kaderini belirledi. Ama bu konuda alınmış bir parti kararı olduğunu söyleyen yok. “Peki bu iş nasıl oldu?” Kimse bir şey söylemiyor. “Bir el” CHP’nin içine giriyor ve işleri idare ediyor.

‘Oy gelecek’ diye sustular

Seçim öncesi CHP’li dostları uyardık. “Bu bir tertip. 30 mart akşamı hüsrana uğrayacaksınız” dedik. Yeni CHP yönetimi, “Oy gelecek” diye milletvekillerini, örgütleri susturdu. Onlar da “Oy gelecek” diye sustu. Hatta hiç umulmayan belediye başkanlarından F tipi örgüte “şirinlikler” yapan oldu.

Kimse, “Onlardan gelecek oya lanet olsun! Bu Türkiye’yi AKP ile, Erdoğan’la beraber onlar bu hale getirdi” demedi. “Oy rüşveti” teklif edildi, kimse itiraz etmedi.

Sanki CHP içinde CHP’li olmayan ayrı bir otorite var. Bu kaygımı çok sayıda CHP’li ile paylaştım. Bunların içinde MYK ve Parti Meclisi üyeleri de var. “Hayır” diyen çıkmadı. Birkaç kişi, “abartıyorsun” dese de kendileri de kaygılıydı.

Milletvekilliği koltuğu!

CHP’de milletvekilleri ile konuşuyorum. Yönetime yakın küçük bir azınlık dışında hepsi mutsuz(!) Seçimden önce de durum böyleydi. Seçimden sonra da aynı. Seçim sonrası sıkıntı biraz daha artmış.

Ama hala hiçbir kıpırdanma yok. Atatürk’ün partisini, CIA’nın kurduğu, yönettiği bir örgüt parmağında oynatıyor, ayağa kalkan yok. “Ya Genel Başkan 2015 seçimlerinde listeye yazmazsa” kaygısı var. Türkiye bölünüyor, onlar “bir dönem daha milletvekili olabilir miyim” derdinde.

Bir iki istisna olsa da önemli değil. İstisnalar kaideyi bozmaz..!

Şimdi değil de ne zaman?

Seçimlerde büyük bir hezimet yaşanmış. PKK özerklik ilan edeceğini söylüyor. Pilot bölge olarak Şırnak ve Hakkari’yi seçmiş. Diyarbakır Belediye Başkanı “Petrolden pay verin” diye bas bas bağırıyor. MİT yasası ile “Yasal kontrgerilla” kuruluyor. Eğitim çökmüş. Mafya ekonomisi bütün ülkeyi kontrolüne almış. Yargı bitmiş. Emniyette yasa dışı güçler at oynatıyor. Devletin valileri(!) AKP il başkanı gibi çalışıyor... Ülke bölünme noktasında. Ana muhalefet partisi ise,”AKP’nin politikalarını ben de uygularım” havasında.

Mustafa Kemal’in partisinde ise, Mustafa Kemal’in tutumunu örnek alıp isyan eden yok!

Yaşananları konuşuyoruz. “Haklısınız” diyorlar. “Peki niye harekete geçmiyorsunuz?” diye soruyorum. “Dur bakalım” deyip bahaneleri sıralıyorlar.

“Şimdi değil de ne zaman?” sorusunu yöneltiyorum. Sessizler.

Genel Merkezde Genel Başkanlık katını iyi bilen bir çalışanla karşılaştım. Milletvekillerinin başkanlık katında yaptıklarını anlattı. “Milletvekilleri esir, yeniden seçilme esiri. İşin özü bu” dedi.

Herkesin bildiğini söyledi.

Cumhurbaşkanlığı seçimi!

Yakında Cumhurbaşkanlığı seçimi var. İnşallah yanılırız. Ama CHP yönetiminin 30 Mart seçimlerinde izlediği politikaları Cumhurbaşkanlığı seçiminde sürdüreceği görülüyor. Kapalı kapılar arkasında yapılan görüşmelerden söz ediliyor.

Partiye dayatılan isimler gündemde. Şimdi “seçim utancından” fazla öne çıkaramıyorlar. Ama önümüzdeki günlerde piyasaya sürecekleri kesin.

Milletvekilleri sınavda!

Şimdi CHP milletvekilleri yine sınavda. Belki de son sınav. Cumhurbaşkanlığı adaylığı için en az 20 milletvekilinin imzası gerekiyor. Bakalım imzalarını dayatılan aday için mi, “Türkiye cephesi”nin belirleyeceği aday için mi kullanacaklar? Yoksa, “Önümüzde seçimler var. Bizi mazur görün” mü diyecekler!

Şunun şurasında bir buçuk ay kaldı. Kim “esir”, kim değil ortaya çıkacak!

İzliyoruz!