CHP ve Cemaat sayesinde İran tekrar Erdoğan’a döndü

2013’ün bitmesine birkaç gün vardı. Kemal Kılıçdaroğlu’nun danışmanı aradı.
5 Ocak’ta kaybettiğimiz Şükrü Karaca.
İstanbul’daymış. Bir talebi vardı.
“TGB, Taksim’deki protestoya katılmasa iyi olur.”
Gençlere söylememi istiyordu.
Öyle bir pozisyonum da yoktu. Etkim de.
“Sen gene de söyle.”
İletme gereği duymadım.
Taksim’e vardığımda TGB çekiliyordu zaten.
***
27 Aralık akşamı ne oldu?
Taksim Platformu çağrı yaptı. Yolsuzlukları protesto için.
Aylar sonra... Yine gazlı bir gece yaşadık.
Karaca ile bir balıkçıda buluştuk.
Taksim Platformu’ndan gençlerle birlikteydi.
Karaca, Kılıçdaroğlu’nun iç politikasında etkiliydi.
CHP-Cemaat yakınlaşmasının da uygulayıcılarındandı.
Tartıştık: AKP-Cemaat-operasyon-CHP...
CHP’nin pozisyonunu özetledi:
“AKP ile Cemaat’in arasına girilmemeli. Bırakalım hesaplaşsınlar.”
***
Tezleri:
Bir: “Sol bu kadar uğraştı. Erdoğan’a bir şey yapamadı. Hatta güçlendirdi.”
İki: “Cemaat bir hamle yaptı. Bakın, Erdoğan sallanıyor. Rahat bıraksanız, indirecek de.”
Üç: “Sol müdahil olursa, ters teper. Taraflar tekrar uzlaşır. Erdoğan güçlenir.”
Bu yüzden “istifa” çağrısı yapmıyorlardı.
***
İtirazları özetledim.
“Sol bir şey yapamadı” demek, haksızlık.
2012 Cumhuriyet Bayramı. Gezi direnişi. 2013 Cumhuriyet Bayramı ve 10 Kasım.
Hepsinde sol ağırlıklıydı. Milyonlar katıldı.
Erdoğan’ı asıl bunlar sarstı. Dokundu, dokunulur hale getirdi.
Halk hareketi Erdoğan’ı zayıflattı. Cemaat bu zayıflıkta harekete geçti.
Sol niye seyirci kalsın?
Ayrıca: Kralı kim indirirse, taht onundur.
***
CHP-Cemaat ilişkisi sorunluydu.
Eleştirileri aktardım.
Gül-Gülen cephesi CHP’yi kullanıyordu.
“Stepne”, “şirinlik muskası” olarak.
Yakınlığı değil, kullanılmayı şiddetle reddetti.
Karşı eleştirisi: “Siyaset bilmiyorsunuz.”
Son konuşmamız, son tartışmamızmış.
***
Aradan üç hafta geçti. “17 Aralık süreci” derinleşiyor.
İktidar bloku çatladı. Taraflar itibar kaybediyor.
Ana muhalefetin yükselmesi beklenir, değil mi?
Fakat CHP yönetimi Cemaat’ten kopamıyor.
Cemaat’le yakınlığın CHP’ye maliyeti ne olur?
Seçmen üzerindeki etkisini henüz kestiremiyorum.
Kesin konuşmak için: 30 Mart’ı bekleyeceğiz.
***
Ortadoğu’ya etkisi?
Anlamak için seçimi beklemek gerekmiyor.
İlk sonuçlar geliyor. İran tipik bir örnek.
Önce Kürecik’e Amerikan radarının kurulması.
Suriye’de ABD’den bile hızlı olunması.
Bağdat’la mezhepçi gerilim.
İhtiyatlılığı tescilli Tahran’ı bile kopardı.
Bölge gibi İran da arayışa girdi.
Erdoğan sonrasında kim(ler) iktidar olabilirdi?
CHP yönetimi iki fotoğraf verdi:
Bir: Gül-Gülen cephesinin müttefiki.
İki: ABD Büyükelçisiyle tekli yemeğe giden lider.
***
İran’ın cevabı, “ben almayayım” oldu.
Cemaat’li bir iktidar: Tahran’a kimse kabul ettiremez.
Sohbetlerimizde zaten söylüyorlardı.
Açıkça yazıyorlar artık.
Örnek: Devletin Tahran Radyosu.
İran’ın resmi görüşünü dillendirir.
Erdoğan’a destek açıkladı.
***
Radyonun internet sitesinden aktarıyorum (16 Ocak).
Operasyonların amacı: “Sadece Erdoğan yönetimini bitirmek değil, Türkiye’yi ve Müslüman milletini de çökertmektir.”
Arkadaki güçler: “ABD ve İngiltere büyükelçiliklerinin sinsi hareketleri dikkat çekiyor.”
Cemaat’in rolü: “Erdoğan, ABD/Pensilvanya’da yaşayan kişinin uzattığı elden darbe yedi.”
***
İran da hedefte: “Halkbank’ın hedef alınması manidar.”
İran’la ticarette yolsuzluk: “Birileri durumu kötüye kullanarak suiistimal etmişse elbet hesap sorulmalıdır. Ama pire için yorgan da yakılmamalı, pireler ilaçlanıp temizlenmelidir.”
Cemaat: “Bu sözde İslamî cemaat(in), dost İran’ı düşman İran’a dönüştürmeye çalışması soru işareti uyandırıyor.”
***
Destek ziyareti: “Zorlu gününde, İran Dışişleri Bakanı Zarif, annesinin vefatına rağmen Türkiye’ye gelerek Erdoğan’ıziyaret etti.”
Erdoğan’a destek: “İran hâlâ Erdoğan’ı destekliyorsa, bu siyasi bir mecburiyet değil, Müslümanca bir duruş ve tavırdır.”
İran’ın da hatası var: “İran’ın da, Türkiye’nin de hataları vardır elbet... Ama bunun, iki halkın kardeş olduğu ve hükümetlerin de bu küresel kaos ortamında birbirine sımsıkı sarılması gerektiği gerçeğini örtbas edemeyeceği de aşikâr.”
***
İran AKP’den özeleştiri de bekliyor: “Suriye’ye gönderilen silahlar... Suriye’ye sokulan kafa kesen teröristler... Hizbullah’a ‘Hizbüşşeytan’ denmesi... Dizilerde İran ve Şia düşmanlığı...”