Cumhuriyette kız kardeş sevgisi

Orhan Olcaytu’yu dün kaybettik.Dayım, bir Cumhuriyet emekçisi, bir Cumhuriyet aydınıydı. Banka memurluğundan emekliydi. Bir ay kadar önce hep birlikte görmeye gitmiştik. 98 yıllık hayatının bütün önemli olaylarını günüyle ayıyla yılıyla hatırlıyor, anlatıyordu. Yine fıkralar, yine şakalar... Hayatı boyunca bizlere, çevresine, işyerindeki arkadaşlarına hep neşe saçtı, sevinç verdi. Vapurda, tramvayda kadın erkek demez hemen insanlarla ahbap olurdu, sevgi dolu bir insandı.MİSAFİRHANE30 yıllık çalışma hayatı boyunca Karaköy’den Bostancı Altıntepe’nin sırtlarına elinde fileyle ucuz yiyecek taşıdı. Peyniri küçük dilimlerle, zeytini sayıyla yerdik, ama gönüller zengindi. Evleri yaz kış misafirhane gibiydi. Akşam terasta hikâyeler anlatılır, türküler söylenir, gülünür eğlenilirdi. Sonra yataklar serilir, sabah neşeyle kalkılırdı. Çaylar demlenmişti bile.Önce bir gecekondu yapmışlardı, sonra arsasını aldılar, derken müteahhite verdiler. Değişmeyen tek şey, evdeki akrabalardı. Hele yazları, hepimiz ordaydık. Çeşmeden birlikte su taşır, kuyuyu doldururduk. Bahçede çapa yaparız, tavukların kümesini temizleriz. Ama hep güle oynaya. Dayımın bir gün of pof ettiğini görmedim. Neşeli olduğu kadar fedakârdı. Ter dökerek ve sevinçle yaşamayı bizlere öğretti.CUMHURİYETİN GETİRDİĞİ KADIN VE KIZ KARDEŞ SEVGİSİKadınlara köklü diyebileceğim bir saygısı vardı. Kadını içtenlikle eşit görürdü. Bunun kaynağı üzerinde düşündüm. Cumhuriyet, önce aile içinde kadını eşitlemiş ve saygın bir yere oturtmuştu.Annemler, bir öğretmen ailesi. Dedem İbrahim Olcaytu, yıllarca Malatya, Adıyaman, Tunceli, Sivas ve Antakya’da öğretmenlik, başöğretmenlik, at üzerinde eğitim müfettişliği, Halkevi Müdürlüğü yapmış, Cumhuriyetin öncü aydınlarındandı.Cumhuriyet, bize yalnız bir devlet biçimi getirmedi. Cumhuriyet aile içinde sevginin de kaynağıdır. Ortaçağda sevgi olmaz mı, kuşkusuz var. Ancak Cumhuriyetin getirdiği sevgi, önce kızlara ve kız kardeşlere özel sevgidir. Cumhuriyet, kadını saygın yerine oturturken, babaları, ağabeyleri ve erkek kardeşleri de, eskiden yaşanmayan zenginlikte kız evlât ve kız kardeş sevgisine kavuşturdu. Orhan ve Turhan Dayımla annem ve teyzelerim arasında hep o sevgiye tanık oldum.RESİMLERDEKİ CUMHURİYETDayımın haberini alınca, fotoğrafları karıştırdım. Annemle ve teyzelerimle çektirdiği resimlere baktım. O resimlerde Cumhuriyeti gördüm.Cumhuriyet düşmanlarının 1980’lerden beri piyasaya sürdükleri bir talep var: “Yaşam tarzlarına özgürlük.”Cumhuriyetin getirdiği yaşam tarzına karşı, bizi yeniden cemaatlerin ve tarikatların kafesleri içine atabileceklerini sanıyorlar. Kafese atılan yalnız kadın değildir, kadın kadar da erkektir. Çünkü o kafeste, erkek kız kardeşini bile doyasıya sevemez. O kafeste kadına olan sevginin her türü zincirlidir.Cumhuriyet, bizim hayatımıza kadına saygı ve sevgiyi, annemize ve kız kardeşimize engin ve gölgesiz sevgiyi de getirdi.30 Eylül 1940, Cumhuriyet ailesinde kadın ve kızAyaktakiler: Turhan Olcaytu, Lebibe Perinçek, Orhan OlcaytuOturanlar: Tunceli Pertekli Terzi Yusufgilden Feruze Olcaytu ve Malatya Darende Balaban köyünden öğretmen İbrahim Olcaytu
11 Aralık 1937 Cumhuriyet ailesinde kardeş sevgisi Orhan Olcaytu ağaçta ve kardeşi Lebibe Perinçek

11 Aralık 1937 Cumhuriyet ailesinde kardeş sevgisi Orhan Olcaytu ve Lebibe Perinçek