Erdoğan-Gül-Gülen: Üçü birlikte kaybediyor

Dikkatli okurlar hatırlar.

“Gül-Gülen ittifakı”nı çok yazdım.

Yanına iki güç daha ekledim.

Kılıçdaroğlu CHP’si ve Bahçeli MHP’si.

Olgular da öyleydi. Gelen bilgiler de.

***

“İttifak fikri”nin özeti:

Erdoğan’sız AKP-CHP koalisyonuydu.

Abdullah Gül: Merkezdeki isim olacaktı.

Cemaat: AKP’de ve bürokraside yer alacaktı.

MHP: Yedek oyuncu.

***

İslamcı çevreleri dolaştığımı yazdım.

“Fikri” dile getirenler de dahil.

“Bu” çevreyle iki aydır görüşmemiştim.

“İttifak”ın aktörlerine bakış değişmiş.

Açılan krediler büyük ölçüde tükenmiş.

***

Abdullah Gül’den başlayalım.

Erdoğan dönemi kapanacak.

“Yeni Türkiye” onun etrafında şekillenecekti.

Yeni değerlendirmelerin özeti:

Gül’ün siyasi değeri devalüasyon geçirmiş.

***

Onlara göre manzara:

Sistem tıkandı.

Devlet çözülüyor.

Toplum kutuplaştı.

Abdullah Gül: Bekliyor.

“Oturarak kazanma var mı?”

***

Anladığım kadarıyla Gül’den beklentileri:

Daha fazla hasar meydana gelmeden.

Bir “taraf” şeklinde değil.

Bir “ağabey” gibi harekete geçmeli.

“Sağduyu”nun sesi olmalı.

“Bütünleştirici” olarak sürece müdahale etmeli.

Devleti işletmeli.

Yani: Erdoğan’ın gidişini hızlandırmalı.

Çünkü: Erdoğan direndikçe hasar artıyor.

***

Gül, Erdoğan’a mı yaklaştı?

Bazı Cemaat sözcüleri dile getirmişti iddiayı.

Katılmıyorlar.

Denilen: Gül, oturmaya devam ediyor.

***

Gül’ün son adımı.

DDK-Devlet Denetleme Kurulu’nu harekete geçirmesi.

Aynı çevreye tekrar sordum.

Ciddi bulmadılar. Sadece güldüler.

“Bir şey çıkmaz.”

***

Kendi yorumumu aktardım.

Bir: Gül, sessiz kalmakla eleştiriliyordu. Güya cevap verdi.

“İnceletiyorum. Raporlara göre hareket edeceğim” diyebilecek.

İki: Ama yine risk almadı.

Kendisini bağlamadan 2-3 ay zaman kazandı.

Yani: Cumhurbaşkanı adaylık açıklamalarına kadar zamanı var.

Üç: İncelenecek konular iki taraflı.

Hem Cemaat hakkındaki iddialar var.

Hem de Erdoğan.

DDK’nın yetkisi geniş.

Bütün kurumlardan belge isteyebiliyor.

Böylece: İki tarafın da dosyasını tutacak.

Dört: Yerel seçim sonucunu görecek.

Gelişmeleri izleyecek.

Güç dengesine bakacak.

Adımlarını ona göre atacak.

Sonuç:

Gül yine bildiğimiz gibi.

***

Değerlendirmeye itiraz edilmedi.

Fakat: Temel bir soruna dikkat çekildi.

“Asıl sorun siyasetsizlik.”

“Siyasetçi de yok, yetişmiyor.”

***

Tespiti biraz açmalıyım.

İslamcı çevre ne diyor: “Siyaset yok. Siyasetçi de.”

Elbette bütün Türkiye için söylüyorlar. Tartışılır.

Fakat: Kendi cenahlarında göremedikleri kesin.

Yani:

İslamcı cenah için: Çıkış yolu gösterebilen yok.

Bugün ortada 3 odakları var:

Erdoğan, Gül ve Cemaat.

Demek: Üçü de “çıkmaz”ın adı.

***

Tekrar İslamcılarla sohbetime dönelim.

Erdoğan defterini kapatmışlardı.

“Seçimde yüzde 80 de alsa, fark etmez.”

Niye: Geçti artık. Eski havasını bulamaz.

Türkiye’yi idare edemez.

“Meşruiyet” sorunu.

***

Sordum: Artık ne yapamaz?

Dalga geçtiler: “Eski tür ihale yapamaz.”

“Tayyip alamaz. Müteahhitler de veremez.”

Manzara:

Bittiğinin resmidir.

Erdoğan artık siyasetin terazisinde tartılmıyor.

***

Ya Cemaat?

Söylenenlere “ağır” demek, “hafif” kalır.

Cemaat algıları:

“İyi anlaşılsın diye abartacağım.”

“Dershanelerinde çalışmış bir kadın gelse. Temizlikçi olarak.”

“Camlarınızı sileyim dese, endişe ederim.”

“Acaba tuvalete bir şey koyar mı? Bilmem nerelerimizi seyrederler mi?”

“Türkiye’yi bu hale getirdiler.”

Not: Söylenen kadar, söyleyen de önemli.

Bir “düzey”deki yeni bakışı yansıtıyor.

“Yeni” diyorum.

Cemaati “ittifak”ın ortağı sayıyorlardı.

***

Kılıçdaroğlu CHP’si için bir not.

Cemaat: İslamcılarda bile “vebalı”muamelesi görüyor.

CHP: Cesur!

Bakalım: Cumhuriyetçilere kabul ettirebilecekler mi?

İslamcı bünyenin reddettiği organı.

***

Özet:

Bazı İslamcı dostlar haklı.

“Çıkış yolu” gösteremiyorlar.

Sona gelen sadece Erdoğan değil.

İslamcılık da duvara dayandı.

Siyasi İslamıyla Cemaat İslamıyla birlikte.

Türkiye’yi bir çıkmaza soktular.

CHP-Cemaat

ittifakı, “çıkmaz”la ortaklıktır.

Türkiye sistem içi bütün yolları denedi.

Sıra “yeni”de.