Erdoğan sonrası senaryolar

Dün, “Erdoğan’ı gönderme senaryoları”nı yazdık.

Üst düzey İslamcı çevrelerin konuştuğu..

Bugün, “Erdoğan sonrası senaryoları” ele alalım.

Yine aynı çevrelerde dolaştırılan..

Önce dünkü yazıyı özetleyelim.

Çünkü, bugünkü dünün devamı.

Üç senaryodan söz ediliyor dedik.

Bir: Yargılanmayacağı güvencesi verilir. Erdoğan sağlık gerekçesiyle çekilir..

İki: Yetkisiz cumhurbaşkanlığını kabul eder..

Üç: İlk ikisi olmazsa.. Halk hareketiyle gider...

Kaynak: Çankaya-Cemaat ittifakı olduğu anlaşılıyor.

***

Senaryolar, iki temel kabule dayanıyor:

Bir: Erdoğan’ın miadı doldu. İçeride ve dışarıda.

İki: Erdoğan’lı bir AKP Türkiye’yi yönetemez.

Özet: Erdoğan’sız AKP.

***

Ya Erdoğan direnirse!?..

Dinlediklerimi özetlersem..

Hesap edilmiş. İki “veda partisi” öngörülüyor.

Bir: Tercihli yol.. Bir tür “saray darbesi”...

Halk hareketi devrede olabilir. Fakat, esas “kendileri”nin göndermesi. Mesela, “kaset” ve “dosya” savaşlarıyla.. Süreç kontrollerinde olsun diye.

İki: Halk hareketi..

Kontrol etmek.. Yönlendirmek... Belli güçleri devreye sokmak...

***

Dikkat:

PKK’nın dışarıdaki lideri Cemil Bayık konuştu. “Özeleştiri” verdi Taksim için.

Uzak durarak, “yanlış yaptık” dedi.

Şimdi bütün güçleriyle katılacakları anlaşılıyor.

Sonuçları!?

Bir dikkat daha: PKK, “sonbahar eylemlerine güçlü katılacağız” diyor. AKP rahatsız olmuyor.

***

Gelelim hükümet senaryolarına.

“Erdoğan’ı gönderme oprasyonu”...

Kırıp dökmeden gerçekleşirse...

Halk hareketi güçlü bir dalga yaratamazsa...

AKP tek başına hükümet olacak beklentisi var. Gül-Cemaat cenahında.

Seçim sonrası için de, şimdi de...

Tespitleri: “CHP ve MHP’nin seçim kazanma yeteneği yok...”

Fakat...Türkiye’nin ihtiyacı bir “onarım hükümeti”... Onlara göre.

Yani: Bir AKP-CHP koalisyonu... Geçiş dönemi için.

Not: Benzer bir fikre CHP kulisinde de rastladım.

***

Gül-Cemaat cenahıyla devam edelim..

Bir dönemin kapandığının..

Yeni bir dönemin açıldığının farkındalar...

Şunu çok net tespit ediyorlar:

Yeni dönemde yükselen dinamik güç Ulusalcılık.

Onlara göre.. Toplumun yüzde 25-30’u Ulusalcı dalganın etrafında.

Ulusalcılığın merkezi neresi? Ya da neresi olmalı?

Henüz bir adres tarif etmiyorlar. CHP ya da İşçi Partisi diye.

Etmek istemiyorlar belki de.

Tercihleri?

Elbette CHP.

Kontrollü bir yeni dönem için.

“Rövanşist olmayan.”

Kazanımlarına fazla dokunmayan.

İç ve dış sistemi zorlamayan..

Stratejik bir öngörü: CHP yönetimi, Ulusalcılıktan uzaklaşmayacak. Daha da yakınlaşacak hatta. Kovsalar bile.

Yeni bir olgu: Evet, bir “Ulusalcı rövanşizm”den söz ediliyor artık.

Yani: Birileri kazanımlarını kayetmekten korkmaya başlamış.

***

İnanılmayacak ittifak tarifleri bile yapıyorlar.

“Türkiye’nin üç dinamik gücü var: Fethullah (Gülen), Abdullah (Öcalan), Ulusalcılık.”

***

“Bu üç güç aynı hizada dursa... Türkiye bütün sorunlarını geride bırakır...”

O kadar insanı içeri attınız.. Bir de ittifaktan söz ediyorsunuz!?

“En fazla 1 yıl yatarlar... Cumhurbaşkanı seçiminden sonra hepsi çıkar...”

Yorum: Yok!