Erdoğan, Tahran'da yenilgiden çıkış yolu arayacak

Tayyip Erdoğan haklı çıktı. Suriye konusunda.

Ne demişti? "Suriye bizim iç işimiz."

Değildi ama sayesinde öyle oldu.

Kaderlerimiz birbirine bağlandı.

Etkiledik, etkilendik. Hem de derinden.

İki ülkede şafak birlikte söktü.

2012 sonbaharında olaylar yön değiştirdi.

Suriye: Stratejik üstünlük Esad'a geçti.

Türkiye: 29 Ekim'de halk barikatlarıyıktı.

***

2013 Mayıs-Haziran-Temmuz ayları.

Bölgemize de bahar geldi.

Türkiye: Gezi isyanı. Artık halkın gündemi "AKP 'siz Türkiye".

Suriye: Batıcı ÖSO dağıldı.Yerini El Kaide aldı. Batının gündemi "Esad'lı Suriye".

Mısır: Mursi devrildi. Ilımlı İslam politikası çöktü.

Sonuç: Bölge bileşik kaplar gibi. Direniş kuvvetleri birlikte yükseliyor.

***

Eğer son dakika aksiliği çıkarılmazsa...

Yarın Cenevre-2 Konferansı toplanıyor.

Suriye konuşulacak.

Ne çıkar?

Tekrarlıyorum.

Suriye'de Temmuzda cumhurbaşkanı seçimi yapılacak.

Ondan önce Cenevre'de bir şey olmaz.

***

Kaldı ki, Cenevre ilk sonucunu verdi.

Batı da, muhalefet de Esad'la masaya oturuyor.

Oysa, Esad kırmızı çizgileriydi.

İlk raundun özeti: Cenevre'nin sonucu değil, yapılması önemli.

***

En sonunda ne olur?

Bütün savaşlarda ne olduysa.

Diplomasinin görevi bellidir.

Silahların söylediğini masada tescil eder.

Askeri sonuca uygun elbise biçer.

Suriye krizinde de öyle olacak.

Er ya da geç: Batının kaybettiği, Suriye'nin kazandığı tescillenecek.

Suriye'nin asıl meselesi:

Bir: Savaş yıkımının altından nasıl kalkacak?

İki: Etnik ve dini yaraları nasıl saracak?

Çünkü: İki alanda büyük sorunlar birikti.

***

İran'ın Bakü Büyükelçisi konuşmuş:

"Türkiye ile Esad'ı barıştıralım" (dünkü gazeteler).

Mümkün mü? Erdoğan'la Esad tekrar el sıkışabilirler mi?

İran'lı diplomat bir jest yapmış. Ama sadece "jest".

Yakın gelecekte karşılığı yok.

***

İran kaynaklarıyla konuştum.

Taraflar barışabilirler mi diye.

Yapılabilse, Tahran'ın diplomasi zaferi olurdu.

Gerçekçi bulmuyorlar.

***

Çizdikleri AKP/Türkiye tablosu:

Bir: "Türkiye'nin dış politikası iflas etti. Yenildi."

İki: "Politika falan geliştiremiyor. Çıkış bulamıyor."

Üç: "Erdoğan Ocak sonunda Tahran'da olacak. Geliş sebebi biraz da bu. Çıkış var mı diye yoklayacak."

(Kötü haber: "Çıkış yok" diyorlar.)

Beş: "Sessizce İran'a yaklaşıyor. Başka çaresi de yok."

Altı: "Esad'lı Suriye'ye açıkça evet demedi. Ama karşı kampanyayı da bıraktı."

Yedi: "Muhalefete silah sevki. Devlet daha az devrede. Dernek ve vakıflar üzerinden gönderiyor."

***

Sonuç:

AKP'nin yeni Suriye politikası belli oldu: Sessizlik ve geri çekilme.

Tahran'la yakınlaşarak zaman kazanma.

Peki, Tahran neler umuyor?.

Türkiye'nin Suriye'de Batı'dan uzaklaşmasından memnun.

Durum, İran'ın elini güçlendiriyor.

Özellikle ABD'yle müzakereler döneminde.

Ve elbette Suriye'de.

***

İran'ın El Kaide hareketlenmesine bakışı?

Tahlilleri ideolojik pozisyonlarıyla uyumlu.

Patron kim: El Kaide'nin babası ABD'dir.

Suud'un rolü: ABD'nin bölgedeki eli ve kasası.

IŞİD (Irak Şam İslam Devleti), El Nusra, İslam Cephesi...

Üçü "kardeş örgütler"dir.

Üçü de Selefi.

IŞİD ve El Nusra, El Kaide'nin kolları.

Ama bölgede birbirleriyle kavga ediyorlar.

Aynı yere bağlıysalar bu kavga niye?

Bir: Kardeşler arasında da çatışma olur.

İki: ABD, El Kaide'nin daha fazla güçlenmesini istemiyor. Güçlenip kendisine diklenmesin diye.