İsmail Beşikçi’nin sevmediği ‘üç’ şey

Cezaevleri için iyi haberler bekliyoruz.

Bugün yine “tahliyeleri” yazacaktım.

Fakat birikmiş dosyalar var.

İnşallah, iyi gelişmeler öne çıkar.

Yarın yine dönmek zorunda kalırız.

***

Geçen hafta sonunda Diyarbakır’daydım.

Bazı işaretler var. Bazı kokular geliyor.

Bütün Türkiye’yi, bütün bölgeyi ilgilendirecek.

Yerinde görebilir miyim dedim.

Hazır, bir de toplantı vardı.

Mustafa Barzani’yi anma toplantısı.

35. ölüm yıldönümünde.

Türkiye’de böylesi ilk kez yapılacaktı.

***

İlk manzara:

İstanbul’da pek anlaşılmıyor.

Fakat Diyarbakır seçim havasına girmiş.

Caddeler renklerle donatılmış.

Araçlar sürekli dolaşıyor. Müzikli, sloganlı.

Renklerde ağırlık BDP’de.

Az arayla AKP takip ediyor onu.

Birkaç yerde de Hüdapar’a rastladım.

Hizbullah’ın partisi deniliyor ya.

Sezgin Tanrıkulu’nun partisi CHP’ye gelirsek.

Göremedim.

Kimseler de göremiyormuş zaten.

Öngörü: Sandık sıralaması da böyle bekleniyor.

***

BDP/PKK’nın gücü?

Farklı çevrelerle konuştum.

Çoğu da PKK karşıtı.

Söylenenlerin ortalaması: “Açılım PKK’ya yarıyor.”

Sokaktaki algı: “PKK istediğini aldı.”

“Devleti masaya oturttu.”

Bunu nasıl yaptı: “Silah gücüyle.”

Dolayısıyla: “Silahı niye bıraksın?”

***

Herkesin kafasındaki soru:

PKK isyan hazırlığında mı?

Cevabını bugün tartışmayacağım.

Yeni bilgiler bekliyorum.

Sorular sordum, cevabını almam lazım.

Şimdiden şu kadarını söyleyeyim:

Sadece Türkiye iç siyasetinde değil.

Bölge çapında stratejik hamleler gündemde.

İzleyeceğiz bakalım.

***

Mustafa Barzani’nin anma toplantısına gelelim.

Malum: Mesut Barzani’nin babası.

1979’da ABD’de vefat etti.

Irak Kürt milliyetçiliğinin kurucu lideri.

Üç sınıfsal özelliği buluşturmuştu.

Feodal: Barzan aşireti reisi.

Dini önder: Mela. Nakşi bir şeyh ailesinden.

Milliyetçi: KDP’nin kurucularından.

KDP, şimdi Irak Kürt bölgesini yönetiyor.

***

Toplantı beklediğim gibiydi.

Her siyasi eğilim temsil edilmişti.

BDP hariç. Davete rağmen temsilci göndermemişti.

Milletvekili Altan Tan vardı sadece.

O da “kendi adına” geldiğini vurguladı.

Ama BDP’lilerden gelenler vardı.

***

Eski “Türkiye KDP” çevresi ağırlıktaydı.

Toplantıyı onlar düzenlemişti zaten.

Kürt Demokrasi Platformu olarak.

Sözcüleri: Faik Bucak’ın oğlu Sertaç Bucak.

Yakında partileşeceklerini söylüyorlar.

Adı: Kürdistan Demokrat Partisi. “T”siz.

Artık “Türkiye”ye ihtiyaç duymuyorlar.

***

1200 kişilik salonun manzarası:

Sayı düşündüğümden fazlaydı.

Tamamen dolmuştu.

Ayakta kalanlar, uğrayıp gidenler vardı.

***

Kurulursa, KDP’nin şansı olabilir mi?

Salona baktım.

İki şey yoktu: Gençlik ve kadın.

Yaş ortalaması: 45-50.

Başkalarıyla da konuştum:

Kimse şans vermiyor.

Bana göre de önü dolu.

Milliyetçi kulvarda: PKK/BDP var.

Dini kulvarda: Hüdapar.

Sol: KDP solculuğu düşünmüyor bile.

***

Yabancı konuklar da gelmişti.

Irak Bölgesel Kürt yönetiminden.

Barzani (KDP) ve Talabani (YNK) temsilcileri.

Dr. Cafer İbrahim bunlardan biri.

KDP Siyasi Büro üyesi.

Ayaküstü soruyorum: IŞİD kimin aleti?

Irak-Şam İslam Devleti. Yani El Kaide.

“Bu soruya cevap vermek istemiyorum.”

Bu kadar zorlanacağı aklıma gelmezdi.

***

Cevapsızlık önemli.

Çünkü Irak’ta oluşan ittifak zinciri ilginç.

Iraklı bazı Sünni siyasetçiler oyun içinde.

El Kaide ile dirsek temasındalar.

Aynı isimler Barzani ile de yakın.

Sadece soru:

KDP sözcüsü, müttefikini mi suçlamak istemedi?

***

Konuşmacılar arasında İsmail Beşikçi de vardı.

Milliyetçi Kürtler seviyor onu.

Uzun bir konuşma yaptı.

Görüşlerini bilirim. Farklı değildi.

Fakat açık sözlülüğü şaşırttı yine de.

***

Beşikçi’nin üç şeye itirazı vardı.

Ona göre bunlar Kürtleri kandırmak içindi.

Neydi üç “elma şekeri”?

Anti-emperyalizm.

Halkların kardeşliği.

İslam kardeşliği.

Cevap: Ne denilebilir ki!