Kalabalıkta yalnızlaştık!

Kübra Kart. 42 yaşında. 17 yıllık evli. Üsküdar Çengelköy’de oturuyordu. Eşi tarafından öldürüldü. Komşusu olayı, “10 yıllık komşum Kübra yakın arkadaşımdı. Pazartesi akşamı bir çığlık sesi duydum. Ara ara boğulma sesi gibi bir ses geliyordu. Sonra ses kesildi” diye anlattı.

Eşi Kübra’yı öldürmüş. Parçalayıp çöp konteynerine atmış. Komşular olayı duymuş. Ama ne müdahale etmiş, ne de polise bildirmiş.

KÜÇÜK AMERİKA KÜLTÜRÜ

Eskiden böyle miydi? Komşu komşunun derdini kendi derdi bilirdi. Acılar da sevinçler de paylaşılırdı. Üst kat komşun çığlık atacak, sen evinde oturacaksın. Ona yardım etmeyeceksin. Olacak iş değildi.

1950’de başlayan, 12 Eylül, arkasından Özal, arkasından AKP ile devam eden “Küçük Amerika” sürecinin sonucu. Kalabalık içinde “yalnızlaştık”.

AKP İLE YALNIZ HAYAT

Hele şimdi iş daha da vahim hale geldi. Rant için her yer gökdelenle doldu. Binlerce insan aynı binalarda yaşamaya başladı. Ama kimsenin kimseden haberi yok.

Hasta olsan bir tas çorba getiren bulunmuyor. İnsanlar koca koca binalarda sadece kendi dairesini biliyor. Hatta aynı dairenin içinde bile birbirlerinden habersiz(!) yaşayanlar var. Yalnızlar!

BÖYLESİ DE VAR

Gazetelerde bu konudaki haberleri okurken, 15 Şubat’ta Ankara’nın en büyük spor salonu olan Arena’daki İşçi Partisi (Vatan Partisi) kurultayı gözümün önüne geldi. Türkiye’nin her yerinden temsilciler gelmişti. Birçoğu birbirini ilk kez görüyordu. Ama 40 yıllık komşu gibi davranıyorlardı.

Biri susasa diğeri anında kendi suyunu veriyordu. Çantalarındaki ekmeği, simidi paylaşıyorlardı. Yanındaki ayakta uzun süre kalsa hemen yerini ona verip oturması sağlanıyordu. Gözümle şahit oldum. Bir kadın yanındakine başının ağrıdığını söyledi. Onu duyan çevredeki üç kişi üzerinde taşıdığı ağrı kesici ilacı uzattı.

O salonda olanlardan biri Kübra Kart’ın çığlığını duysaydı, kesinlikle olaya müdahale ederdi. Kübra şu anda yaşıyor olurdu.

Artık bir şeylerin değişmesi şart. Komşuluk dayanışması yeniden kurulmalı. Ama komşusu Suriye’ye terörist ihraç eden bir iktidardan bunu beklemek zor.

O zaman iktidarı değiştirmeli.

***

MAHMUT ESAD BOZKURT

17 Şubat günü Mahmut Esad Bozkurt anıldı. Aydın Kuşadası’nda düzenlenen panele ÇYDD Genel Başkanı Prof. Dr. Aysel Çelikel, Eski Büyükelçi Prof. Dr. Hüseyin Pazarcı, Anadolu Üniversitesinden Doç. Dr. Şaduman Halıcı, Dokuz Eylül Üniversitesinden Doç. Dr. Hakkı Uyar katıldı.

Panelde Bozkurt’un yakınları ve torunları da vardı. Torun Mahmut Esad Bozkurt özellikle solcu(!) döneklerin Bozkurt’a saldırılarına sert eleştiriler yöneltti.

MECLİS’İ FESHETME YETKİSİ

Doç. Dr. Uyar, Bozkurt’la ilgili bir olay anlattı. Meclis’te Cumhurbaşkanına “Meclisi feshetme” yetkisi verilmesi konusu görüşülmektedir. Bozkurt ve birkaç kişi buna karşı çıkar. Mustafa Kemal öneriye itiraz eden Bozkurt’u akşam Köşk’e çağırır. İtirazının nedenlerini anlatmasını ister. Dinledikten sonra, “İkna oldum. Teklifi geri çektiriyorum” der.

YA ERDOĞAN OLSAYDI

Bu olaydan 8 ay sonra da Mahmut Esat Bozkurt’u genç yaşında Adalet Bakanı yapar. Doç. Dr. Uyar bunları anlattıktan sonra bugüne geldi. “Bugün böyle bir şey olsa kim bilir sonu ne olurdu?” dedi.

VEFA ÖRNEĞİ HEM DE BUGÜN!

Aydın Büyükşehir Belediye Başkanı Özlem Çerçioğlu, Kuşadası Belediye Başkanı Özer Kayalı, hemşerileri Mahmut Esad Bozkurt’a bir vefa örneği gösterdi. Hem de her yerden Cumhuriyete ve Bozkurt’a saldırıların arttığı bir dönemde.

Kuşadası’nın “Aydınlanma” alanı gerçekten aydınlandı. O meydana dikilen Mahmut Esat Bozkurt heykeli Kuşadası’na en büyük hediye oldu. Emeği geçen herkesi kutluyoruz. Tabii Sayın Kemal Anadol’u da unutmadan!