Komando yürekli erdemli komutan E. Tuğg. Servet Cömert

İşçi Partisi’nin Genel Başkan Yardımcılarından E. Tuğg. Servet Cömert’i 24 Mayıs 2014 Cumartesi günü sabahı saat 5.00’te kaybettik.

O bizden ayrılırken bile şafak vaktini seçti. Yüreği hep Türkiye’mizin şafağı için çarptı.

Komando yürekli ve sonuna kadar insan yürekli idi.

2006-2013 yılları arasında yedi yıl İşçi Partisi Genel Başkan Yardımcılığı görevinde bulundu. Ulusal Strateji Merkezi’nin yönetiminden sorumlu idi.

2013 yılındaki 9. Genel Kurultayımızda hastalığı nedeniyle “Merkezi görevleri hakkıyla yerine getiremeyeceğini” belirterek Parti çalışmalarına olağanüstü bir disiplin, çalışkanlık ve özveriyle devam etti. Her gün sabah 9.00’da Partide görev başına gelir ve gece geç saatlere kadar çalışır, herkesi seferber ederdi.

Hastalığıyla komando ruhuyla savaştı

Göreve dolmuşla, otobüsle gelirdi. Yemekhanede kuyruğa girer, elinde tepsisiyle arkadaşlarıyla birlikte oturur, her şeyini paylaşırdı. Ayrıcalık kabul etmezdi. Kendisine araba verilmesini ağır hastalığına kadar reddetti. Hasta olduktan sonra da ayağını sürüye sürüye, bastonuna dayana dayana görevini sürdürdü.

Hiçbir arkadaşı onun ağır hastalığı nedeniyle yakındığını duymadı. Bütün zorluklara meydan okudu. Hastalığıyla komando ruhuyla savaştı.

Hep iyimserdi. Aklı hep Türkiye’de idi. Şanlıurfa köylerindeki çalışmalarımızdan sonra Gaziantep yönünde ilerlerken, baş başa söyleşimizi unutamıyorum. “Kesinlikle başaracağız, bu ülkeyi aydınlığa, özgürlüğe ve zenginliğe ulaştıracağız. Bütün yüreğimle iman ediyorum” diyordu.

En son Çapa Tıp Fakültesi’nde Öncü Gençlik’ten arkadaşlarla ziyaretimizde mavi gözleri ışıl ışıldı. Gençlere umutla ve sevgiyle bakıyordu.

Örnek komutan örnek Partili

Servet Cömert, hayatımda tanıdığım ender kişilerdendir.

Erdemli insan örneğidir. Bütün erdemleri üzerinde toplamıştı.

Başı dikti. Tek başına kalmaktan çekinmezdi. Merkez Karar Kurulu’nda bir oylamada tek başına tavır aldı. Sonunda o haklı çıktı. Askerlik görevinde de komutanlarına görüşlerini özgüvenle ve cesaretle belirtti.

Çok birikimli idi. Köylü ve enerji sorunlarından mesleğine ilişkin konulara kadar çalışmaları ve eserleri vardı. Emekli olduktan sonra da Harp Akademileri’nde ders veriyordu. Aynı zamanda parti görevini yürüttü.

Görev görevdi

Olağanüstü görev insanıydı. Sorumluluk duygusu çok üstündü. Herhangi bir görevi reddettiğini, zorluklara mazeret ürettiğini gören ve duyan olmamıştır. Görev görevdi. Bedeli ne olursa olsun, yapılacaktı.

Çelik disiplinliydi.

İnceydi, zarifti.

Ahlâk anıtıydı. Katıksız dürüsttü. Her şeyi düzgündü. Karakteri gibi giyimi kuşamı da olağanüstü özenliydi. Gömleğinde bir tek kırış göremezdiniz. Bir gün Şule Perinçek, “Komutanım sizin gömleklerinizi kim ütülüyor” diye sordu. “Ben ütülüyorum, çok iyi ütü yaparım” dedi.

Arkadaşlığı yürektendi

Cezaevinde benim üç arkadaş görüşçümden biriydi. Tekirdağ’a geldi. Silivri’de duruşmalarda hep bizimle birlikteydi. Onun kararlı duruşu herkesi yüreklendirirdi.

Silivri’ye yazdığı mektuplar şu anda kolilerde. Bulup önümüzdeki günlerde sizlere sunacağım.

Ardanuç’un dağ köylerinden

Emekçi karakteri köklerinden geliyordu. Artvin Ardanuç’un yoksul dağ köylerinden Konya Çumra köylerine gelmiş bir emekçi ailesinin çocuğu idi. Anadolu insanıydı. Yüreği halk için çarpıyordu. Milletine bağlılığı her zorbalığa dayanacak sağlamlıkta idi.

Servet Cömert Komutanımızla birlikte çalışmak, büyük mutluluk kaynağı idi. Her alanda kendini hissettirmeyen bir öğretmen, eşsiz bir kişilikti. Onunla Şanlıurfa’nın sınır köylerinden özelleştirme yapılan fabrikalara kadar birlikte çalışmalarımız oldu. Bismil Arslanoğlu köyünde yoksul Kürdümüze yaptığı konuşma Ulusal Kanal’da yayınlanmalıdır. “Burada çoban ateşleri yaktık ve bu ateş bütün Anadolu’ya yayılacaktır” diyordu. Ağalığa ve şeyhliğe karşı Cumhuriyet görevinin tamamlanmasını can alıcı bir görev olarak görüyordu.

‘Komando Okulu’nun havasını değiştirdi”

Bu satırları yazarken şu anda Sayın Komutanımız E. Korg. İsmail Hakkı Pekin telefon etti. Eğirdir Komando Okulu’nda yüzbaşı olarak görev yaparken, Servet Cömert, Okul Komutanı imiş. Şöyle anlattı:

“Mükemmel asker, mükemmel insandı. Gerçek bir komando idi. Komando Okulu’nun havasını değiştirdi. Asker olarak ve insan yönleriyle çok farklı, müstesna bir kişilikti. Emekli olduktan sonra da vatan ve millet hizmetine İşçi Partisi’nde devam etti. Onun için emeklilik yoktu. Son nefesine kadar görevini sürdürdü.”