Korkma! (2)

Atletizmde Rusya’yı geçemeyince nasıl bir doping yalanı ile Rusları pistlerden attılar, voleybolda da İran’ı yenemeyince kendine İnsan Hakları Gözlemcisi diyen birileri FIVB’den İran’ı kadın seyircilerin tribüne girmemesi nedeniyle cezalandırmasını istiyor. Yıllar önce izlediğim İtalya’daki İtalya-İran Dünya Ligi maçı hala aklımda. Televizyon ekranlarında gözükmek için hakemin arkasına geçen ve maçla ilgisi olmayan bir grup, ellerinde İran ve kadın üzerine pankartlarla emperyalizmin gösterisini yapıyorlardı. Maçı izlemeye gelen İranlı kadın ve erkek seyirciler ise ellerinde bayrakları, ülkelerini destekliyorlardı. Bu sene İran’da düzenlenen Asya Erkekler Voleybol Şampiyonası maçlarına bakıyorum; değil tribünde, sahada bile İranlı kadın görevliler dolaşıyor. İran’da ne bir Türkün spor yapması ne de bir kadının maç izlemesi umurundadır, emperyalistin! Suudi Arabistan’da evinden çıkamayan kadın ya da Suudi’nin vurduğu Yemenli hiç umurunda oldu mu ki? İran’da varsa bir sorun, Batı medeniyetinden kat ve kat zengin Pers medeniyeti çözer o sorunu... Keza varsa ülkemde de benzer sorunlar; bu sorunları çözmek için emperyalistlerin gözlemcilerinden medet ummak; Türk tarihini, Atatürk devrimlerini, Türk kadınını ve Türk milletini tanımamaktır!

Aynı olaya batılının kendi çıkarı için doğuluyu önemsermiş gibi sahte bakışı ile emperyalizme direnen bu topraklardan bakışımız hep farklıdır. Irak’ta sivil halk katledilirken, Yemen’de hapishane bombalanırken, Suriye’de milyonlar evsiz bırakılırken çok da mı umrundaydı insan hakları emperyalistin de İran’da kadın salona girmiyor diye gözyaşı döksün. Olaylara başkasının baktığı noktadan bakarsanız, yanılırsınız.

Dünya Atletizm Şampiyonası’nda 200 metrede, 2017’de altın alan Ramil Guliyev 5. oldu. 400 metre engellide de 2017’de gümüş kazanan Yasmani Copello 6. oldu. Milli sporcularımızla hayal kırıklığına uğradık, değil mi? Halbuki, Doha’da Ramil 20.07 koştu, altın aldığı yarışmada 20.09 koşmuştu. Yasmani de Doha’da 48.25 koştu, 2 sene önce kendisine gümüş getiren derecesi 48.49’du. Şimdi; bu atletlerimiz, Londra’dan daha mı başarısız olmuş?

Hangi açıdan bakarsanız bakın, Dünya Atletizm Şampiyonası’nda başarılı olan bir gururumuz var: Salih Korkmaz. Dünya Gençler Şampiyonası’nda tüm şehitlerimize armağan ettiği bronz madalyayı ve 23 Yaş Altı Avrupa Şampiyonası’nda gümüş madalyayı kazanan Salih, Dünya Şampiyonası’nda “ülkemin birliği için yarışacağım” dediği 20 km yürüyüş yarışını dereceye giremediği için ağlayarak beşinci bitirdi. Diğer tüm sporcular buzdan boyun askılarıyla koşarken; Salih, hakemlerin kendisini uyaracağı endişesiyle buz askısız koşarak bu büyük bir başarıyı kazandı. Çok daha büyük başarılar kazanacağını müjdeledi. Salih Korkmaz’ı anlatan “Olimpiyat Yıldızları” isimli TRT yapımı bir belgeselde kardeşi “Ağabeyim madalya alıyor, gazetelerde bir satır haber yok, telefonun başında bekliyor kendisini tebrik etmek için arayan yok, üzülüyor” diyordu “Ağabeyim Dünya Şampiyonu oluyor, benden başka bilen yok” diyordu. Ağabeyini artık, tüm dünya tanıyor; Ali Rıza!

TRT spikeri canlı yayın kulübesine giren emperyalizmin tetikçisi teröristten korkmaz! Azeri futbolcular sahaya işgalci Ermeni bayrağı ile giren uçangözden korkmaz! Tractorlü futbolcular İran’ı Asya Şampiyonlar Ligi’nde temsil ederek emperyalist yalanları ortaya çıkarırken korkmaz! Türk kadını ne bağnazdan ne sömürgeciden korkmaz! Ve elbette dünyanın tüm sokaklarında alnı açık boynu dik ülkesinin birliği için yürüyüp şehitlerimiz için madalyalar kazanan Salih Korkmaz!
51 satırını da ezbere okuruz, ilk kelimesini haykırırken: “Korkma!”