Bu işte bir gariplik yok mu?

Beşiktaş’ta polislere yönelik saldırının üzerinden bir hafta sonra Kayseri’de askerlerimiz hedef alındı. İki gün sonra da Rusya’nın Ankara Büyükelçisi Andrey Karlov’a suikast düzenlendi.

Belli ki Türkiye birilerinin istemediği bir yolda ilerliyor. Bombalarla, kurşunlarla hizaya getirilmeye çalışılıyor.

İşim gereği dünyanın birçok ülkesinin büyükelçisiyle bir arada bulundum. Sohbet ettim. Rusya’nın Ankara Büyükelçisi Andrey Karlov farklıydı. Sıradan yaşamayı hayat felsefesi gördüğü her halinden belliydi. Bizden biri gibiydi. Mütevazıydı.

Rus uçağının düşürülmesinden sonra Ulusal Kanal’dan arkadaşlarla birlikte bizi Büyükelçilikte kabul etti. Uzun uzun bilgi verdi. Olayla ilgili kafamıza takılan her şeyi sorduk. Her şeyi anlattı.

Çok sakindi. O kriz ortamında bile Türkiye-Rusya dostluğunun bozulmaması için didindi durdu. Yangına körükle gitme yerine, yangını nasıl söndürürüz arayışındaydı.

TÜRKİYE’NİN DOSTUYDU

Kısa bir süre önce Rusya Büyükelçiliği Basın Sözcüsünün veda kokteylinde bir arada olduk. Her zamanki olgunluğu ile sorularımıza karşılık verdi. Halep’te yaşananlarla ilgili bilgiler verdi. Terör gruplarının Halep’te sivilleri nasıl canlı kalkan yaptığını anlattı. Açılan koridorundan çıkmaya çalışan sivillerin teröristlerce tarandığını bildirdi.

En son Şanghay İşbirliği Örgütü ile ilgili sorularımı yanıtladı. O gün Başbakan Binali Yıldırım’la Moskova’ya gidecekti. Kısa bir zamanı vardı. Buna rağmen sorularımıza yanıtsız bırakmadı.

Türkiye iyi bir dostunu, Rusya iyi bir diplomatını kaybetti.

Rus Büyükelçisi Karlov’a yönelik saldırı, “uyuyan hücreleri” yeniden gündeme getirdi. Bu sütunlarda sık sık bu konuya dikkat çektik. Özellikle “açılım” süreciyle ve 2011 yılında Suriye’de operasyon başlatılmasından sonra Türkiye “terörist cenneti” yapıldı. Dünyanın bütün ülkelerinden teröristler Türkiye üzerinden Suriye’ye “staj yapmaya”(!) gitti.

Bunlardan önemli bir kısmı da Türkiye’ye yerleşti. Kim oldukları belli değil. Kaç kişi olduklarını bilen yok. Suriye’ye gidenlere dönüşlerinde beyan esasına göre yeni kimlikler verildi. Kayıtlarının olup olmadığı bile şüpheli.

Bunlardan bazıları daha sonra canlı bomba olarak karşımıza çıktı.

Şu anda birçoğu uykuda. İhtiyaca göre uyandırılıyor.

Uyuyan ve uyanık FETÖ’cüler de ayrı.

Karlov’u öldüren saldırgan Mevlüt Mert Altıntaş polis çıktı. Görüntülere bakılırsa çok sakin. Özel bir eğitimden geçtiği kesin. Kapıdan polis kimliğini göstermiş. X-Ray cihazından geçmemiş. Hedefine rahatça ulaşmış.

Altıntaş’ın “bireysel terörist”(!) olmadığı çok açık. Ama buna rağmen gereken hassasiyet gösterilmedi. Suikast sonrası olay yerindeydim. Operasyonu yapacak özel ekip önümden geçti. Kısa bir süre sonra da haber geldi.

Olay yeri müsait olmasına rağmen canlı yakalanmadı. Öldürüldü.

Bütün sırlarıyla mezara gidecek. Bu işte bir gariplik yok mu?

Beşiktaş, Kayseri bombaları. Arkasından Rus Büyükelçisi Karlov’a suikast. Tetikçiler farklı olsa da komuta merkezi aynı.

Amaç Türkiye’ye diz çöktürmek. Ama şu anda çok farklı bir dönemdeyiz. CIA’nın, MOSSAD’ın, MI6’nın, attığı her adım ters tepiyor.

15 Temmuz ABD/FETÖ darbe girişimi bütün halkı birleştirdi. PKK bombalarına en büyük tepki, Diyarbakır’dan, Yüksekova’dan, Hakkari’den, Van’dan geldi. Kürt kökenli vatandaşlarımız Türk Bayrakları ile meydanlara çıktı.

Rus Büyükelçisi Karlov’a kurşun sıkıldı. Rusya ve Türkiye oyuna düşmedi. Daha saldırının üzerinden 24 saat geçmeden Türkiye-Rusya birbirine sarıldı.