Kürt milliyetçileri ABD ile mutlu!

1991 Martının son günleriydi. Dağ yoluyla geçtiğim Irak’tayım.

Körfez savaşında Irak yenilmiş. Fırsattır deyip Kürt partileri ayaklanmış.

Süleymaniye, Erbil, Duhok denetimlerinde. Zaho’dan Erbil’e kadar bölgeyi dolaşıyorum.

Peşmergeler mutlu! ABD’ye müteşekkirler! Irak’ı, ülkelerini yendiği için!

Dönemin ABD Başkanı’ndan sevgiyle söz ediyorlar. Verdikleri paye hayli yüksek: “Hacı Bush!”

Devlet kurduklarını sanıyorlar.

* * *

Sonrası malum. Kürt bölgesinin temeli atıldı.

2003’teki işgalle birlikte neredeyse bağımsızlık.

Yıl 2014: “Artık olgunlaştık. Sıra bağımsızlıkta” dediler.

Fakat: Ağustosta IŞİD Erbil’e yürüdü. Bir de gördüler ki: Peşmerge savaşamıyor, kaçıyor.

ABD ordusunun yardımıyla gerdeğe girmişlerdi! Sonuç: İktidarsızlık!

* * *

PKK/PYD de Suriye’de benzer döngüye girdi.

Esad, 3 bölgeyi onlara emanet etti. Taktik nedenlerle.

Dediler: “Devrim yaptık!” Ortadoğuya “model” ilan ettiler.

Fakat Aynelarap (Kobani) bölgesinde tutunamadılar.

IŞİD, birkaç hafta içinde 150 kadar köyü ele geçirdi.

Aynelarap düşmek üzereydi. Yine ABD ordusu devreye girdi.

* * *

Peşmerge ile PKK’yı kıyaslayalım.

Peşmerge: Hemen kaçtı.

PKK: Haydi hatırları kalmasın! Yavaş geri çekildi.

Ama askeri terminolojideki anlamı tektir: İkisi de ricattır. Yenilgidir.

ABD ordusu: İkisinde de “kurtarıcı”!

Sonuç ne olur? “Çare” olamayacağını yaşayarak göreceğiz.

* * *

Şimdi: Yeni bir “Hacı Bush” vakası.

PKK’ya yakın internet siteleri yazdı. Haberin başlığı: “Kürt Obama!”.

Suruç’taki mülteci kampında bir doğum. Bebeğin adını “Obama” koymuşlar.

Aynelarap’tan bir Kürt aile. Baba Mehmet Beko gerekçesini açıklıyor:

“Kürtlere yardımından dolayı teşekkürlerimi sunmak için...”

Duruma bakın: ABD ve Başkanı bir melek! İnsanımızı ne hale düşürdüler!

* * *

PKK’lı kalemlerin ruh hali farklı mı? Değişik dozlarda: Fakat hepsinde bir mutluluk!

Selahattin Demirtaş gibi ihtiyatlı olan da var.

“Rojava ile uluslararası koalisyonun ideolojik bakış açıları aynı değildir.”

“Bu çatışma bence önümüzdeki günlerde kendini hissettiren bir noktaya gelecek.”

“Tarihsel bir ittifak” diye kendinden geçen de.

* * *

PKK sözcüleri diyor ki: “Kimden gelirse gelsin. Biz silahı alır savaşırız.”

Ama asıl soru şu: ABD niye PKK’yı tercih etti? Solculuk, devrimcilik iddiasındaki bir örgütü.

Washington PKK’da hangi cevheri gördü!?

Bizim safdil liberalleri göre: “PKK laik olduğu için.”

Sanki: ABD, şeriatçı bütün Arap rejimlerinin destekçisi değil.

* * *

Üç bilgi veya tespitle bitirelim.

Belli: ABD, PKK’yı bölgede kullanmak istiyor.

Diyarbakır’dan İslamcı Kürt sözcülerle konuştum.

Endişeliler: “Süreç çok riskli. Kürtler 4 parçadaki bütün kazanımlarını kaybedebilir.”

Yani: ABD’nin gücüne PKK kadar güvenmiyorlar.

* * *

Suriye’den Kürt gençlerinin cenazeleri geliyor.

Halktan katılımlar eskiye göre azalmış.

6-9 Ekim kalkışmasında da halk yoktu.

Soru: “Kobani”, Güneydoğuda halkı niye heyecanlandırmıyor?

* * *

Pazar günü Ankara’da Hak-Par’ın kongresi vardı.

Suriye’den Kürt sözcüler ağırlığı PKK/PYD eleştirisine vermişler.

Özeti: “Kendisinden başkasına hayat hakkı tanımıyor.”

Bir not: Bu eleştiri Güneydoğu’da da yayılıyor. 6-9 Ekim olaylarından sonra.

Sadece aydınlarda değil, halkta da.

Bir not daha: Hak-Par’ın yeni başkanı Fehmi Demir.

Kemal Burkay bıraktı yani.