Taktik: Önce nelerin olmayacağı gösterilecek
Süleyman Demirel’de ünlü söz çok.
Biri bugünler için söylenmiş gibi.
Ne demişti?
“Neyin olacağını anlamak için, önce nelerin olmayacağını görelim.”
***
Sandıktan tek parti iktidarı çıkmadı. Koalisyon şart. Partiler peşrev faslında.
Fakat hepsi tersten gidiyor.
Herkes en olmayacak formüllerden başladı.
Belli: Olmazlardan olura varmak istiyorlar.
***
İlk etraflı açıklama Devlet Bahçeli’den geldi (7 Haziran 2015).
Mutad değildi ama uzun konuştu.
Çoğu kimse anlamadı. “Koalisyonlara kapıyı kapattı” dedi.
***
Bahçeli’nin iki amacı var oysa.
İlki gözden kaçtı.
Evet MHP oylarını artırdı. 2011’e göre 3.3 puan.
Fakat beklenti daha yüksekti: 18 ve üstü.
Ayrıca 2014 yerel seçimine göre gerileme var: 1.3 puan.
Bir başarı var ortada. Fakat yarım. “Zafer” hiç değil.
Bahçeli, aceleyle bir “zafer” kaydı yaptı.
***
İkincisi ve önemlisi: Ortaya attığı kaolisyon formülleri.
Birincisi: “Koalisyon AKP ve HDP arasında olmalıdır.”
İkincisi: “AKP-CHP-HDP’yi de bir araya getirebilirsiniz.”
Dikkat edilsin: İki formülde de HDP var.
Rakamlar açık. AKP-CHP koalisyonunda HDP’nin resmi katkısına ihtiyaç yok.
Fakat Bahçeli ısrarlı. HDP doğal ortağınız diyor.
***
Bahçeli farkında: Erken seçim ufukta. En geç 2 yıl içinde.
HDP’yle resmi ortaklığın handikaplarını biliyor.
AKP ve CHP seçmen tabanında sorun yaratacağını.
Amacı: Özellikle AKP’ye “olmaz”ı göstermek.
***
Bahçeli’nin Tayyip Erdoğan’la ilgili şartlarına gelince.
Önemini yakın süreçte herkes görecek.
Erdoğan’a dedi ki (8 Haziran 2015):
“Görevine devam edecekse ya anayasal sınırlarda kalmalı ya da istifayı düşünmelidir”
Dikkat edilsin. Bahçeli kestirip atmadı.
Erdoğan’a bir tür “siyasi ömür” olanağı sundu.
Özeti: “Sınırlarına çekilirsen cumhurbaşkanlığına itirazımız olmaz.”
Yargılanmama garantisi içeriyor mu?
Açık değil. Fakat mündemiç olduğu söylenebilir.
***
Bahçeli’nin başbakan adayı da belli:
“Cumhurbaşkanı birini görevlendirebilir.”
Kimi: “Sayın Ahmet Davutoğlu’nu görevlendirmesi gerekir.”
Özet: MHP, AKP’yle ortaklığa kapalı değil.
Bir anlamda açık pazarlık başlattı.
***
CHP mutlu görünmek zorunda.
Çünkü yine olmadı.
Kemal Kılıçdaroğlu “Yardım örgütü değiliz” demişti.
Mütevazıymış. Epey sevap kazanmışlar!
HDP’nin hayır duasını aldıkları kesindir.
***
Aslında böyle olacağı belliydi.
Seçimden önceki son yazıda şu kaydı düşmüştüm:
“Kılıçdaroğlu ekibini zor günler bekliyor.
CHP’yi HDP’nin bekleme odası yaptıkları anlaşılacak.” (Bak: 6 Haziran 2015).
***
CHP yönetimi amel defterlerinin açılmasından endişeli. Can simidi: Koalisyon ortaklığı.
İç tartışma ancak böyle ertelenebilir.
Kasadaki hazır proje belli: AKP-CHP koalisyonu. Fakat parti kamuoyu hazır değil.
***
Haluk Koç en “olmaz”dan başladı (7 Haziran 2015).
“Kılıçdaroğlu ve CHP, hükümeti kurabilecek en önemli aktör haline gelmiştir.”
Kiminle kuracaklar?
Kağıt üstündeki seçenekler: MHP ve HDP.
İkiliyi nasıl ortak yapacaklar? İmkansızlığını CHP de biliyor.
Maksat açık: AKP-CHP formülünü tabana kabul ettirmek.
Mazeret hazırlıyorlar: “Başka çare kalmadı.”
***
AKP cenahına gelelim.
Tayyip Erdoğan’ın ne yapacağı belli değil.
Seçenekleri sınırlı.
Ya: AKP-CHP koalisyonuyla tasfiyeye razı olacak.
Ya da: AKP-MHP ortaklığıyla siyasi ömrünü uzatacak.
Fakat: Üçüncü bir yol deneyecek kadar da ataktır.
Bir tür “huruç” harekatı.
Görmek için biraz bekleyeceğiz.
***
Son not: İslamcı-muhafazakar cenahta “yeni” parti bile konuşuluyor.