Goygoycu Ersun Yanal...

Bugün bu köşede İspanya maçına ilişkin ortaya çıkanları sizinle paylaşmak isterdim. Ne var ki, UEFA Pro Lisans güncellemesine katıldığım için Avrupa Şampiyonası’nın güncel olaylarını az da olsa geriden izlemek zorunda kalıyorum. Gazetecilikte güncelliğin ne demek, ne denli önemli olduğunu biliyorum. Önümüzdeki günlerde güncele yetişeceğimi umut ederek İspanya-Türkiye maçının öncesinde konuşulanların bir bölümüne değinmeye çalışacağım.
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki değişik, akademik ve sayılamalı (istatiksel) bilgiler vermeye çalıştığı için Ersun Yanal’a çok destek verdik. Ama o Manisa Spor Akademisi’ndeki öğrencilik yıllarında sığır bakıcılığı yaptığı (bu bir aşağılama değil, son derece saygı duyulacak bir şeydir) günleri yadsıyıp yat alacak denli sınıf atladıktan sonra artık bilgiye gereksinim duymuyor, önüne ne atılırsa sorgulamadan, işin sonuçlarının nereye varacağını düşünmeden, ona koşuyor. Boşta kaldığında televizyon yorumculuğu yapıp, eline sayılamalı bilgiler verince bir şeyler söylüyor, o bilgiler yoksa tıkanıp kalıyor. Zorlandıkça da bozuk kavaldan çıkan ses gibi ötüp duruyor. Trabzonsporlu dostları şimdiden uyarıyorum, bu Ersun Yanal yolunu yitirmiştir. Olduğu gibi davranmıyor, sırça köşklerde oturanlara öykünüyor, o zamanda ortaya garip bir şey çıkıyor. Bence siz şimdiden yerine yeni birini düşünün.
Alman filozof Hegel’in söylediği, sistematik hale getirdiği diyalektik düşünme yöntemini çok iyi açıklayan o ünlü sözü tam da Ersun Yanal için söylenmiş sanki: “İnsan çadırda başka türlü yaşar düşünür, şato da ise daha başka türlü...” Evet, çadırda yaşarken kısa sürede şatoya sıçrayan Yanal oranın kültürünü özümseyemiyor, goygoyculuk yaparak var olmaya çalışıyor.
Nedir goygoyculuk? Türk dil kurumu birçok değişik anlam yüklese de özünde, boşu boşuna, bilgisiz olarak gereksiz yere çok konuşan kimse, şakşakçı... Evet, Almanya-Polonya maçı öncesinde Şansal Büyüka ile katıldığı Maraton’da resmen şakşakçılık yaptı. Elinde sayılamalı bilgiler olmayınca çuvalladı ve bizim oyuncuları yere göğe sığdıramadı. Selçuk İnan’ın Fabregas ve Fernandes’den daha iyi futbolcu olduğuna lafı getirdi. Diğer oyuncuların ise dünyanın en iyi liglerinde oynayabileceklerini söyledi. Ulusal takımın İspanya’yı yenmesi için tek bir şeye gereksinimi olduğunu da ekledi: “Coşku, coşku, coşku”. Değerli okurlarım Ulusal takımın her şeyi varmış da bir tek ‘coşku’su eksikmiş. Biz de geçmişte Fatih Terim’in takımı fazla coşturduğundan, futbol oynamak için gerekli asıl unsurlardan uzaklaştırdığı için eleştirmiyor muyduk? Dünyanın en iyi takımlarında oynayabilecek oyuncuların İspanya karşısındaki halini gördükçe Ersun Yanal, memleketin futbolu, kırık cam parçalarının üzerinde yürüdüğü halde düzene övgüler yağdırması bana çok anlamsız ve garip geldi.
Türkiye’de bu işler ne yazık ki böyle yürüyor. Büyük çoğunluk olması gerektiği gibi değil bulunduğu yere göre konuşuyor. Ersun Yanal da bulunduğu yeri yitirmekten inanılmaz şekilde korkuyor. Bu yüzden bilgiden hızla uzaklaşıp, goygoyculuğa doğru koşar adım gidiyor. Uğurlar ola Ersun kardeşim...