Râmi Kışlası raflarda

19’uncu yüzyılda yaptığı reformlarla imparatorluğun çehresini değiştiren Sultan II. Mahmud’un, Yeniçeriler’in yerine kurulan Asâkir-i Mansûre Ordusu için Eyüp civarında inşasını başlattığı (Temmuz 1826-Mart 1828), Râmi Çiftliği kışlasının hikâyesi yayımlandı.

Akademisyen Yüksek Çelik’in, Rami Kışlası – II. Mahmud Devrinde Aydın-Despotik Modernleşmenin Karargâhı isimli kitabı, kapıları iki yüzyıl sonra kütüphane olarak halka açılan kışlanın tarihine dair kapsamlı bir çalışma olma özelliği taşıyor. Kitap, “XIX. Yüzyılın İlk Çeyreğinde Osmanlı İmparatorluğu”, “Doğuda ve Batıda İlk Kışla Yapıları”, “İstanbul’da Modern Kışla Yapılarının Teşekkül Süreci”, “Râmi Çiftlik-i Hümâyunu Kışlağı” ve “Kırım Savaşı’ndan Günümüze Râmi Kışlası” genel başlıkları altında beş bölümden oluşuyor.

SALTANAT GEZİLERİ

1828-29 Osmanlı-Rus Savaşı esnasında II. Mahmud’un yaklaşık iki yıl idari ve askerî bir üs olarak kullandığı Râmi Kışlası ismini, II. Mustafa döneminde reisülküttaplık, ardın­dan da sadrazamlık yapan Râmî Mehmed Paşa’nın bu bölgedeki çiftliğin­den alıyor. Râmî Çiftliği’nin padişahların saray dışı saltanat gezilerinde sık uğradıkları yerler arasında olduğunu anlatan yazar Yüksel Çelik, Saray mutfakları ve İstanbul halkının et ihtiyacını karşılamak için Râmi Çiftliği’nin batısındaki mandıraya getirilen koyun sürüleri nedeniyle Râmi semtinin de taze süt ve et satın almak ya da kebap yemek için sık uğranılan yerlerden biri olduğunu belirtiyor.

Osmanlı arşiv belgeleri ve dönem kaynakları ışığında kaleme alınan eser, dönemin idari ve askeri bir üssü olarak kullanılan Râmi Kışlası’na dair sosyal, kültürel ve tarihi bağları mimarlık tarihi literatürü çerçevesinde işlerken; Râmi Kışlası’nın inşası, geçirdiği onarımlar, modernleşme sürecinde ifade ettiği politik-ideolojik anlam, askeri eğitim tarihi açısından önemi ve kışla etrafında zamanla oluşan yerleşim gibi konulara odaklanıyor.