Solucana kadın eli değdi

Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde solucan gübresi üretimi yaygınlaşmaya başladı. Kadınlar, üretimde başrolde. Bazı kadınlar ek iş olarak bazıları ise mesleğini bırakıp solucan gübresi üretimine yöneldi. Kimi solucanları henüz eline almaya çekinirken kimi de elinde adeta muayene ediyor. Şanlıurfa Organize Sanayi Bölgesi’nde ve Gaziantep’in merkeze yakın kırsal bölgelerinde solucan gübresi üreten kadınlar solucan gübresi üretimini anlattı.
Selda Korkmaz, üniversite mezunu. TEDAŞ’ta çalışırken solucan gübresi de üretmeye karar verdi. Altı ay önce iki sepet alıp içine de 70 bin solucan koydu. Korkmaz, “Yazın her hafta kışın iki haftada bir buraya geliyoruz, bir saat civarında çalışmamız oluyor. Ek iş olarak yapıyorum ama böyle kalmayacak, çünkü büyük hayallerim var. İşi büyütecek, fabrikasını kuracağım. Yurtdışına da açılmak istiyorum” dedi.

‘ONLAR ÇOCUKLARIM GİBİ’
Solucan gübresi üretimini ilk duyduğunda rüyalarına girdiğini söyleyen Korkmaz sözlerine şöyle devam etti: “Rüyamda, üzerime geliyorlar beni öldürüyorlar falan... Hâlâ haşır neşir değilim. Sonra düşündüm ki bunların gübresiyle çok doğal sebze yiyebileceğiz. Sebzenin rengi de kokusu da güzel oluyor. Bu, bana solucanı sevdirdi. Henüz dokunamıyorum ama yemlerini veriyorum, çok iyi bakıyorum çocuklarım gibi ama sevemiyorum, bağrıma basamıyorum!”
Çiftçilerin solucan gübresini henüz yeterince tanımadığını belirten Korkmaz, “Bu gübreyle toprak daha verimli oluyor. Çiftçilerimizi denemeye çağırıyoruz. Tarlalarının bir bölümünde deneyerek aradaki farkı görebilirler” dedi.
İki işte birden çalışan Korkmaz, kadınlara çağrıda bulundu: “Çocuklarımıza daha iyi bir gelecek sağlamak için çalışın. Kadınlarımız da bu işi yapabilirler, zor bir yanı yok. Keşke imkânım olsa başka işler de yapabilsem. Hafta sonu bir günümü buraya ayırıyorum, ben kitabımı da okuyorum, müziğimi de dinliyorum, yürümeyi çok severim yürüyüş de yapıyorum, sinemama da gidiyorum.”

DOĞAYA FAYDALI BİR İŞ YAPMANIN HUZURU
Asıl mesleği öğretmenlik olan Hülya Ervan da solucan gübresi üretimine yöneldi. Sözleşmeli öğretmenken tayin olunca çocuğu nedeniyle işine devam edemeyen Ervan, bir buçuk yıldır solucan gübresi üretiyor. İlk başta bu işe sıcak bakmasa da giderek ısınmış. Ervan, “Ağabeyim bu işi bana teklif ettiğinde, ‘yapamam, solucanı nasıl elime alacağım’ dedim. İnternette gezinirken yapanları gördüm. Cesaretlendim. İyi ki başladım, şiddetle tavsiye ediyorum” dedi.
Hülya Ervan, “Organik gübre organik yaşam” sloganıyla yola çıktıklarını söyledi. Ervan, Şanlıurfa Organize Sanayi Bölgesi’nde yaklaşık 3 dönümlük kapalı alanda üretim yapıyor. Bu işi yapmak isteyenlere tesiste eğitim de veriyor. İşini çok sevdiğini ifade eden Ervan sözlerine şöyle devam etti: “Kimyasaldan arındırmak, insanları organiğe yöneltmek, bunun için bir şeyler yapabilmek bizim için çok güzel. Kazancı bir memur maaşından çok daha iyi. Kazandığım parayı hak ediyorum. Doğaya, insanlara, gelecek nesillere faydalı bir şeyler yaptığıma inanıyorum. Aynı arazide solucan gübresi ve kimyasal gübre uyguladığımız yerler var, meyvenin tadında ve renginde inanılmaz değişiklik oluyor. Solucan gübresi su tutuyor. Yüzde 40 su tasarrufu sağlıyor.”
Sevgi Bozgeyik de, bu işi yalnızca para kazanmak için değil doğa için de yaptığını belirtti. Bozgeyik, “Toprak kimyasallardan çürümüş durumda. Vicdanımız rahat. İşimizi toplum ve doğa için daha bir aşk ve heyecanla yapıyoruz” dedi.