Taktik: Önce nelerin olmayacağı gösterilecek

Süleyman Demirel’de ünlü söz çok.  

Biri bugünler için söylenmiş gibi.  

Ne demişti? 

“Neyin olacağını anlamak için, önce nelerin olmayacağını görelim.” 

*** 

Sandıktan tek parti iktidarı çıkmadı. Koalisyon şart. Partiler peşrev faslında. 

Fakat hepsi tersten gidiyor. 

Herkes en olmayacak formüllerden başladı. 

Belli: Olmazlardan olura varmak istiyorlar. 

*** 

İlk etraflı açıklama Devlet Bahçeli’den geldi (7 Haziran 2015).
Mutad değildi ama uzun konuştu. 

Çoğu kimse anlamadı. “Koalisyonlara kapıyı kapattı” dedi. 

*** 

Bahçeli’nin iki amacı var oysa. 

İlki gözden kaçtı. 

Evet MHP oylarını artırdı. 2011’e göre 3.3 puan.
Fakat beklenti daha yüksekti: 18 ve üstü. 

Ayrıca 2014 yerel seçimine göre gerileme var: 1.3 puan. 

Bir başarı var ortada. Fakat yarım. “Zafer” hiç değil. 

Bahçeli, aceleyle bir “zafer” kaydı yaptı. 

*** 

İkincisi ve önemlisi: Ortaya attığı kaolisyon formülleri. 

Birincisi: “Koalisyon AKP ve HDP arasında olmalıdır.” 

İkincisi: “AKP-CHP-HDP’yi de bir araya getirebilirsiniz.” 

Dikkat edilsin: İki formülde de HDP var. 

Rakamlar açık. AKP-CHP koalisyonunda HDP’nin resmi katkısına ihtiyaç yok. 

Fakat Bahçeli ısrarlı. HDP doğal ortağınız diyor. 

*** 

Bahçeli farkında: Erken seçim ufukta. En geç 2 yıl içinde.
HDP’yle resmi ortaklığın handikaplarını biliyor.
AKP ve CHP seçmen tabanında sorun yaratacağını.
Amacı: Özellikle AKP’ye “olmaz”ı göstermek. 

*** 

Bahçeli’nin Tayyip Erdoğan’la ilgili şartlarına gelince. 

Önemini yakın süreçte herkes görecek. 

Erdoğan’a dedi ki (8 Haziran 2015):  

“Görevine devam edecekse ya anayasal sınırlarda kalmalı ya da istifayı düşünmelidir” 

Dikkat edilsin. Bahçeli kestirip atmadı. 

Erdoğan’a bir tür “siyasi ömür” olanağı sundu. 

Özeti: “Sınırlarına çekilirsen cumhurbaşkanlığına itirazımız olmaz.” 

Yargılanmama garantisi içeriyor mu?  

Açık değil. Fakat mündemiç olduğu söylenebilir. 

*** 

Bahçeli’nin başbakan adayı da belli: 

“Cumhurbaşkanı birini görevlendirebilir.” 

Kimi: “Sayın Ahmet Davutoğlu’nu görevlendirmesi gerekir.” 

Özet: MHP, AKP’yle ortaklığa kapalı değil. 

Bir anlamda açık pazarlık başlattı. 

*** 

CHP mutlu görünmek zorunda. 

Çünkü yine olmadı. 

Kemal Kılıçdaroğlu “Yardım örgütü değiliz” demişti. 

Mütevazıymış. Epey sevap kazanmışlar! 

HDP’nin hayır duasını aldıkları kesindir. 

*** 

Aslında böyle olacağı belliydi. 

Seçimden önceki son yazıda şu kaydı düşmüştüm: 

“Kılıçdaroğlu ekibini zor günler bekliyor. 

CHP’yi HDP’nin bekleme odası yaptıkları anlaşılacak.” (Bak: 6 Haziran 2015). 

*** 

CHP yönetimi amel defterlerinin açılmasından endişeli. Can simidi: Koalisyon ortaklığı. 

İç tartışma ancak böyle ertelenebilir. 

Kasadaki hazır proje belli: AKP-CHP koalisyonu. Fakat parti kamuoyu hazır değil. 

*** 

Haluk Koç en “olmaz”dan başladı (7 Haziran 2015). 

“Kılıçdaroğlu ve CHP, hükümeti kurabilecek en önemli aktör haline gelmiştir.” 

Kiminle kuracaklar? 

Kağıt üstündeki seçenekler: MHP ve HDP. 

İkiliyi nasıl ortak yapacaklar? İmkansızlığını CHP de biliyor. 

Maksat açık: AKP-CHP formülünü tabana kabul ettirmek. 

Mazeret hazırlıyorlar: “Başka çare kalmadı.” 

*** 

AKP cenahına gelelim. 

Tayyip Erdoğan’ın ne yapacağı belli değil. 

Seçenekleri sınırlı. 

Ya: AKP-CHP koalisyonuyla tasfiyeye razı olacak.
Ya da: AKP-MHP ortaklığıyla siyasi ömrünü uzatacak.
Fakat: Üçüncü bir yol deneyecek kadar da ataktır. 

Bir tür “huruç” harekatı. 

Görmek için biraz bekleyeceğiz. 

***