Çankaya süreci: Gül rahat, Erdoğan telaşlı

Bu köşenin takipçileri bilir.

Bazı İslamcı kaynaklarım var. Ciddi ve etkilidir.

Birbirine bağlı iki tespit yapıyorlar.

Bir: “Türkiye böyle gitmez.”

İki: “Erdoğan yolun sonuna geldi.”

Bunlar biliniyor. Sıkça yazdım.

***

Çankaya süreci?

Görüşlerinde milim değişiklik yok.

Dedikleri: “Erdoğan aday olmayacak.”

Gerekçe: “Kazanmada risk görüyor.”

“Riskin ufağını bile göze alamıyor.”

***

Biraz farklı düşünüyorum.

Erdoğan’ın tereddüt ettiği doğru.

Fakat asıl neden başka gibi.

Kendisinden sonra AKP ne olacak?

Partide kontrolü garanti görmüyor.

***

Tereddüt ilk Emine Erdoğan’dan.

“Ben de Cumhurbaşkanı olmasını istemiyorum.”

Tercihi: “Partinin başında kalmalı” (Hürriyet, 14 Mayıs).

***

Tereddüt, Abdülkadir Selvi tarafından teyid edildi.

“Ters köşe yapar mı kaygısı yok desem yanlış olur.”

Erdoğan son dakikada adaylıkdan vazgeçebilirmiş.

“Böyle düşünmelerinin en önemli nedeni?”

“Ailenin Cumhurbaşkanlığı konusuna sıcak bakmaması.”

“Emine Hanım başta olmak üzere.”

Bir de not: “Ailenin tutumunda esneme” başlamış. (Yeni Şafak, 26 Mayıs).

Selvi’nin konumu bellidir.Erdoğan’ı zaafa düşürecek bilgi aktarmaz.

Demek: Aday olmaması konuşuluyor.

***

Erdoğan, Koç grubunun açılışına katıldı.

TÜSİAD’la uzlaşma işareti mi?

Hem de Çankaya temelinde.

Orta-sağ hükümetlerde bakanlık yapmış bir isim.

Büyük sermaye kulislerinin içindedir.

Yorumu: “TÜSİAD’la Erdoğan el sıkıştı.”

Sebep: “Erdoğan’dan kurtulmak istiyorlar.”

“Çankaya’ya göndermekten başka çareleri kalmadı.”

Aydın Doğan da içinde mi?

“Bilmiyorum. Fakat dışında kalmaz.”

***

Olgularla tam örtüşmüyor.

Koç’taki algı: Batı, Erdoğan’ı çizdi.

Bu yüzden: Alttan almıyor.

Mustafa Koç, 2 Mart’ta Hürriyet’in manşetinden konuştu.

AKP’den “ricacı” mesajlar vermedi.

Bir: Koç Holding’in kimliği.

“Devletimizle kavga etmek bize yakışmaz.”

Fakat: “İtibarımızı 90 yılda bugüne getirdik.” “Kimseye de çiğnetmeyiz.”

İki: AKP’nin yolsuzlukları hakkında.

“Hepsine külliyen yalan demenin doğru olmadığına inanıyorum.”

Üç: Gezi protestoları. “Fevkalade sağlıklı gördüm.”

***

İslamcı kaynak, TÜSİAD’la “uzlaşma”yı mümkün görmüyor.

Temel tezi: “Batıda bir cenah var. Obama’nın da içinde olduğu.”

“Kaosa karşılar. Sorunları uzlaşmayla çözmek istiyorlar.”

“Artık Erdoğan’la çalışamazlar.”

Dolayısıyla: “Koçların kapısını Erdoğan çalmıştır.”

“Yaranmak için.”

***

Bir olgu, tespiti destekliyor.

Soma faciası oldu.

Birçok dünya liderinden başsağlığı telefonu geldi.

Putin dahil, liderler, Erdoğan’ı muhatap aldılar.

Biri hariç: Obama, Gül’ü tercih etti.

Erdoğan da teşekkür listesinde Obama’yı unuttu!

Diplomasi sembollerle yürütülür.

***

Gül rahatsızdı. 2 Nisan’da Kuveyt’te dışa vurmuştu:

“Mayıs başında kararınızı verin.”

“Gazete manşetlerinden öğrenmek istemiyorum.”

Birkaç defa görüştüler.

Gül’den bir açıklama da 2 Mayıs’ta geldi.

“İkimiz aramızda karar vereceğiz.”

Abdullah Gül, artık “huysuz” değil.

Demek ki: Gül mesafe almıştı.

***

Mayıs bitiyor. Adaylık kararı hâlâ verilmedi.

Erdoğan, Haziran’ın 3. haftasını işaret etti.

Fakat: Gül şikayet etmedi.

Nedense: Rahat görünüyor.

Gül cenahından bir isimle konuştum.

Soma’dan hemen önce. Emindi.

Bir: “Tayyip Bey aday olamayacak.”

İki: “Mecbur. Abdullah Bey’in kapısını çalacak.”

Not: Bilgi mi, temenni mi?

Kaynağımı yeterince tanımıyorum. Fakat ciddidir.

***

Son soru: Erdoğan tekrar “Gül” mü diyecek?

İslamcı kaynak: “Gül de olmaz.”

“AKP’den üçüncü bir isim gündeme gelecek.”