Halil Alkan ve Ömer Özerturgut’u özlemle anıyoruz: Filozof amele
Vatan Partisi’nin devrimci önderlerinden Halil Alkan’ı ölümünün 20. yılında, Ömer Özerturgut’u ise 7. yılında özlemle anıyoruz. İki devrimci ismin de bugünlere örnek teşkil edecek çok özel yanları vardı: Vatanseverlik, çalışkanlık ve fedakârlık…
İNŞAAT USTALIĞINDAN BİLGELİĞE
Vatan Partisi’nin çalışkan neferi Halil Alkan’ı 6 Mart 2003 tarihinde geçirdiği kalp krizi sonucu Alibeyköy’deki evinde 46 yaşında kaybettik. Alkan inşaat ustasıydı. Son görevi Aydınlık dergisinin dağıtım servisini yönetmekti. Onun görev yaptığı dönemde dergimizin dağıtımı daha bir düzene girdi. Satışı da arttı. Ekibiyle birlikte canla başla çalışıyordu. Ölüm onu en verimli dönemde aramızdan aldı. O sadece inşaat ustası değil aynı zamanda okuma, örgütlenme ustasıydı. Bulduğu her fırsatta okur, okuduğunu yaşamına ve çevresine aktarırdı. Okumaları geceleri geç saatlere kadar da sürerdi. Okumak, anlamak ve hayatı değiştirmeye çalışmak onun yaşam ilkesiydi. Sıcak candan bir kişiliği vardı. Alçak gönüllü ve fedakâr! Partinin verdiği görevleri de en iyi şekilde yapardı. İstiklâl Caddesi’ndeki tarihi binayı 1995 yılında harabe halinden kullanışlı hale getiren ekibin başındaydı. Emekleri unutulmaz.
Genç yaşından itibaren devrimci fikirlerle tanıştı ve hep Aydınlıkçıların içinde oldu. Vatan Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek’in 1993 yılındaki Kore DHC gezisine de katılmıştı. Eyüp İlçe Başkanlığında ve parti merkezinde aktif görev yaptı. İşçi/Vatan Partisi Merkez Karar Kurulu üyesiydi… Önemli bir uğraşı da Partiyi büyütmekti…
ÇELİĞE SU VEREN DEVRİMCİ
Alkan’ın yakın çalışma arkadaşı Görev Vakfı Denetim Kurulu üyesi Turhan Özlü onun ölümünün ardından şunları yazmıştı: “Ameleden filozof olur mu? Oldu. Ne bulsa okuyordu. Akşama kadar iskele üzerinde sıva yapan delikanlı, tek gözlü bekar odasında sabahlara kadar okuyordu. Yorgunluktan dalıp gitmemek için saç telini iple bir yerlere tutturduğunu yakın arkadaşları bilir. Ostrovski'nin "Ve Çeliğe Su Verildi" kitabını çok sevmişti. Romanın kahramanı Pavka Korçagin'le sanki özdeşleşmişti.
Edebiyattan felsefeye, tarihe, psikolojiye kadar her şeyi okuyordu. Okumadığı roman azdır. Her konuyu erbabıyla enine boyuna tartışabilirdi. Parti’nin en çok okuyan insanıydı belki de. Kıt imkanlarına rağmen, kitaba ve yayına ayıracak parayı bulurdu. Halil Alkan, işçi sınıfının örnek ve seçkin aydın modelidir. Araştırmaya, incelemeye meraklıydı. Teorik çalışma ve ideoloji adamıydı, ilke adamıydı. Düz adamdı. Parti’nin duvarcı ipiydi.”
ÖRGÜTÇÜ, TÜRKİYE AŞIĞI DEVRİMCİ
68 kuşağı devrimcisi ve Aydınlıkçı Ömer Özerturgut (72), uzun yıllardır yaşadığı Almanya’nın Köln şehrinde 6 Mart 2016 tarihinde yaşamını kaybetti. Köln- Ehrenfeld, semtindeki West-Friedhof’da toprağa verildi. 1944 yılında Manisa’nın Turgutlu ilçesinde dünyaya gelen Özerturgut, ilk, orta ve lise eğitiminden sonra Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi’nde okumaya başladı. Burada devrimci örgütlenme içine girdi. Proleter Devrimci Aydınlık dergisi ve İşçi Köylü gazetesinin kuruluşunda aktif görev aldı. Özerturgut, 21 Mayıs 1969 günü kurulan Türkiye İhtilalci İşçi Köylü Partisi’nin (TİİKP) kurucu kadrosundaydı. İlk Merkez Komitesinde görev aldı. 1977 yılında yapılan ilk kongreye kadar da Genel Başkan Yardımcılığı’na atandı. Kongre sonrası Yurt dışı Bürosunda önder görevler üstlendi.
BORALARLA FİLİSTİN’E GİTTİ
12 Mart 1971 müdahalesinden sonra arananlar listesinde olduğu için yurt dışına çıkmak zorunda kaldı. Bora Gözenler ile bir süre Lübnan’daki Filistin kamplarında bulunan Özerturgut, daha sonra Almanya’ya gitti. 30 yıldır Köln’de Türkiye Kitabevi’ni işletti. Aydınlıkçıların ağabeyi olarak burada mücadeleye devam etti. 2011 yılındaki günlük Aydınlık kuruluşunda da görev alarak, Aydınlık’ın Avrupa’da okunmasına hizmet etti. Sıkı örgütçülüğü, insan sevgisi ve Türkiye aşkı ile herkesin gönlünde yer etti. Özerturgut iki çocuk babasıydı.
AYAKTA KALAN KURUCU
Vatan Partisi Genel Başkanı Doğu Perinçek, mücadele arkadaşının ölümünün ardından kaleme aldığı yazısında şu sözlerle onu özetler: “Türkiye’nin son elli yılının devrimci hareketinde Ömer yeteneğindeki insanlar parmakla sayılıdır. Yakın Türkiye tarihi, bir yönüyle bu yeteneklerin öğütülmesinin ve uzaklara savrulmasının tarihidir.
Onun binlerce kilometre uzakta nefes alışı bile, hepimiz için bir sevinç kaynağı idi. Babacan hali, şakaları, pazarlıksız arkadaşlığı nedeniyle O’nu hep gülerek yad ederdik.
21 Mayıs 1969 günü Türkiye İşçi Köylü Partisi’ni kuranlardan ayakta duran ikimiz kalmıştık. Ayakta kaldı ve ayakta öldü.”
