Belediye seçimlerinin en önemlisi yaklaşırken

Hollanda belediye seçimlerine az kaldı: 16 Mart 2022. Son 20 yıldır bu ülkede hiçbir belediye seçimi göçmenler için bu kadar önemli olmamıştı.

Kuşkusuz belediyeler meclis gibi yasa yapıcı güce sahip değildir, ama bireylerin günlük ekonomik, sosyal, güvenlik ve bakım olanaklarını düzenlemek daha çok onların alanındadır.

Ve o alanlarda ise 2 yıldır şu gelişmeler yaşanıyor: Birdenbire yüzde 7`yi aşan enflasyon, devlet kurumlarında artık kurumsallaşmaya başlayan ırkçılık ve ayrımcılık, ülkenin daha da sağa kayışı ve korona salgınına karşı sağlık sektörünün içine düşürüldüğü perişan durum.

Son gelişmeler bu olunca belediyelerin rolü de arttı. Hele dar gelirli ve göçmenler açısından daha da... Kiralar, bir çok hizmet vergisi artışı, enerji fiyatları, sağlık bakım olanakları, eğitim, kültür, bakıma ihtiyacı olanlara hizmetler, esnafın sorunları, gençlere olanaklar, polis hizmetleri ve ayrımcılığa karşı çoğu önlem…. Bunların hepsi belediyelerin başına gelecek partilerin politikasından etkilenecek.

Kutuplaştırma politikalarını, ırkçılık ve ayrımcılığın tırmanışını, vergi skandalında ve geçen yılki genel seçimlerde gördük. O meclis seçimleri, önceki Rutte hükümetinin sağcı politikalarını bile aratabilecek olan, daha da `kemer sıkmacı` 4. Rutte hükümetini çıkardı. Bu gelişme göçmenler açısından hiç de iyi olmadı. Acaba yaklaşan belediye seçimleri bu olumsuz gelişmeyi dengeleyebilecek bir fırsat olabilir mi?

GÖÇMENLER BÜYÜK BELEDİYELERİ ETKİLEYEBİLECEK GÜCE SAHİP

Belediye seçimlerinde göçmen ve dar gelirlilerin etkili olma şansı meclis seçimlerine göre daha yüksektir. Demografik nedenden dolayı. Çünkü göçmen ve dar gelirli nüfus büyük kentlerde yoğunlaşıyor.

Ama göçmen ve dar gelirliler geçen belediye seçimlerinde bu gücün yeterince farkına varmadı, duyarsız kalarak sandığa yeterince gitmedi. Bu defa öyle olmamalı. Yoksa son pişmanlık fayda etmez. Enflasyon ve ayrımcılık kıskacında sadece yakınmak işe yaramaz.

2018 seçimlerinde katılım oranı yüzde 55`te kaldı. Meclis seçimlerinde oy kullanan her üç kişiden biri belediye seçimlerinde kullanmadı. Ama yukarıda anlattığımız son 2 yılın olumsuz gelişmeleri; enflasyon, ayrımcılık, İslamofobi ve salgın düşünülürse, bu defa sandığa gitmemek, ilgisiz kalmak VAHİM bir hata olur.

ESKİ BELEDİYE SEÇİMLERİ UYGUN SONUÇLAR VERMEDİ

2014 belediye seçimlerinde sağcı VVD ve liberal PvDA ülke genelinde 600 belediye meclisi üyeliği kaybetti, yine de VVD ve CDA büyük partiler olma konumunu korudu. Büyük kentlerde sağcı Leefbaar ve liberal D66 gibi merkez partilerinin oy sayısında artış görüldü. Solda, yeşil sol (Groen Links) ve Sosyalist Parti (SP), sağda ise hıristiyan partiler oylarını hafifçe arttırdılar.

2018 belediye seçim sonuçları ülkede kıpırdanmaya başlayan politik çalkantının ilk ipuçlarını verir gibiydi: YEREL (sağ, liberal ya da merkez) partilerin zaferi. Belediyelerin yüzde 76`sında encümen üyeliklerine yerel partiler geldi. Rutte hükümetinin politikalarından hoşnutsuzluk, bir şekilde yerel partilere yönlenmişti. Aslında pek de farklı olmayan. VVD ve CDA yine de ülke genelinde belediyelerin yüzde 88`inde yönetime katılmayı sürdürebildi. Solda Groen Links yükselirken SP ve PvDA zayıfladı.

Göçmen ve dar gelirliler kayıtsız kalınca, geçen seçimlerde Zuid Holland ve Noord Holland eyaletlerinde çoğu büyük belediye, onların sorunlarıyla ilgilenmeyen ellerde kalmaya devam etti. Bu belediyelerde; düşük ücret politikası ve ayrımcılık, kira artışları, hizmet vergilerindeki artışlar, esnafa eşitsizlik. emlak piyasası ve eğitimde eşitsizlik, sağlık ve bakımda yetersizlik ve eşitsiz muamele tırmanışını sürdürdü. Ayrımcılığı frenleyebilecek ozel güvenlik gücü taleplerine karşı bu belediyeler duyarsız kaldılar. Kültür sektöründe göçmenler kendi kaderlerine terkedildi. Merkezi belediye yönetimi ile mahalleler arasındaki mesafe büyüdü.

OY SEÇİMİMİZİ AYRIMCILIK VE ENFLASYON BELİRLEMELİ

Ayrımcılık, enflasyon tehdidi ve bazı aşırı sağ ya da sağ liberal güçlerin tırmandırdığı; halkı bölme, kutuplaştırma ve fırsat eşitsizliğini derinleştirme zihniyeti, vereceğimiz her oyda hesaba katılmalıdır. Partilerin ayrımcılık ve enflasyon politikaları bize yol gösterici olmalıdır. Ayrıca parti politikalarında şu önemli noktalar da dikkate alınmalı:

Seçilecek belediye yönetimi kendi hizmet alanında asgari saat ücretini brüt 10 eurodan en az 14 euroya çıkartsın! Dar gelirli ailelerden çocuk ve gençlere spor ve kültür hizmetlerinde belediye destekli ek imkanlar sunularak fırsat eşitliği sağlansın.

Kira artışları durmalı ve yeni konut planları dar gelirlileri dikkate alarak yapılmalıdır. Tırmanışa geçen gaz – elektrik fiyat artışları belediye olanaklarıyla dengelenmeli, yoksula yansıtılmamalı, çöp ve benzeri vergiler hafifletilmelidir.

Belediye kendi sınırları içinde isdihdama ek yatırım yapmalı ve korona salgınını da hesaplayarak çalışma koşullarını ve ulaşımı düzenlemelidir. Ödenek alanların iş pazarına yeterli hazırlanması ve eğitim olanaklarının arttırılmasına yatırım yapılmalıdır.

Bakıma ihtiyacı olanlara yardım olanakları genişletilmeli, merkez belediye ile mahalleler arasındaki mevcut uçurum kapatılmalı, bakım hizmeti muhtaç olanların ayağına götürülmeli, `mantelzorger` denilen seyyar bakıcılar daha fazla desteklenmeli ve bakım bütçesi aracılara değil, bakıcılara aktarılmalıdır.

Fizik ve dijital eğitim olanakları dar gelirlilerin de eşit yararlanabileceği şekilde genişletilmelidir. Korona salgını nedeniyle göçmen çocukları ekstra geri kaldığından dolayı bu çocuklara fırsat eşitliği ve ek eğitim olanakları sunulmalıdır.

Dar gelirliler ve göçmenler için özetlediğim bu noktaların çoğu İşçi Sendikaları Federasyonu FNV`nin geçenlerde açıkladığı `10 noktalık plan`da da yer alıyor.

AYRIMCILIĞA KARŞI KENT MÜCADELE BİRİMLERİ

Ama artık şu nokta göçmenler için olağanüstü öneme sahip: belediyelerde ayrımcılığa karşı mücadele yürütecek özel güvenlik birimleri ve hukuksal oluşumlar yaratılmalıdır. Göçmen nüfus böylece ayrımcılığa karşı savunmasız bırakılmamış olur. Bu nokta, yaklaşan seçimlerde en fazla dikkate almamız gereken hususlardan biridir ve seçime katılan partilerin politikalarında bu hususun olup olmadığına dikkat edilmelidir.

12 yıldır Rutte hükümetleri döneminde dar gelirlilerin ve göçmenlerin sosyal ekonomik düzeyi durmadan geriledi, ırkçılık ve ayrımcılık tırmandı ve sonunda Hollanda ayrımcılık ve islamofobi sıralamasında, son AB anketlerine göre ilk 4`e girdi. Endişe verici gelişme!

Bu kötü gelişmeden, 12 yıldır hükümette kim varsa tabii ki o sorumlu: Başbakan Rutte hükümetleri. Sağcı Rutte hükümetlerinin omurgasını ise VVD ve CDA oluşturdu hep, CDA`lı Balkenende hükümetlerinden beri! O gün bugündür gelen gideni arattı, halkın başına her yıl yeni bir dert açıldı, birbirini izleyen kemer sıkma politikalarıyla bugünlere getirildik.

Bu nedenle yeni belediye seçimlerinde bu iki partiye oy vermek bence ciddi bir hata olacaktır. Geçmişten hiç mi ders almadık? Öte yandan Wilders`ın PVV`si, büyüyen Forum en Demcratie ve Christen Unie gibi partilere zaten göçmenlerden oy gitmeyecek.

Bunların dışındaki partilere oy verilebilir. Örneğin (Yeşil Sol) Groen Links, PvDA, SP, DENK, Partij voor de Dieren, 50Plus, bazı yerel partiler, D66 gibi…

Özetle ayrımcılık ve enflasyon bu defa belediye seçimlerinin önemini ikiye katladı! Genel seçimlerin köyü sonuçlarını bir şekilde dengelemek gerek. Bu nedenle 16 Mart günü sandık başına gitmezsek `son pişmanlık fayda etmez!` Ayrıca salgın önlemleri nedeniyle bu seçimlerde, 14 ve 15 Mart günleri de bazı sandıklarda oy verilebiliyor.

Geçen yıl meclis seçimlerinde aşırı sağ, sağ, enflasyon ve gelirleri kısma yanlıları ve ayrımcılık kazandı. Ama `bir musibet bin beladan iyidir` demiş atalarımız; bari belediye seçimlerde büyük kentler üzerinden denge sağlayalım!

Krizden, enflasyondan ve salgından zarar gören Hollandalı halkla seçimlerde elele olmak ise herşeyden önemli! Bir elin nesi var, iki elin sesi var.