Kutup ülkelerinden iki sıcak şiir

Bu kez de, Rusya’nın kuzeyindeki bölgelerde yetişmiş, öğretmen kökenli iki ozandan çevirdiğim şiirleri bölüşeceğiz. İyi haftalar dileğiyle…

Antonina KİMİTVAL

Kadın ozan Antonina Kimitval; Rusya’nın kuzeyine düşen Magadan kentinin bir köyünde, 1938 yılında doğdu. Üniversitede öğretmenlik eğitimi aldı.

Pekçok şiir kitabı yayınladı. “Senin İçin” ve “Yüreğimdeki Türkü” adlı kitapları, en ünlüleridir...

****

YAVRU ÖRDEK

Çoktan buz kesmişti göl

ve daha da keskinleşiyordu hava.

Böyle bir sonbahar sabahında işte,

bir yavru ördek çıktı karşıma.

Uçmaya çalışıyordu garibim,

buzları ite kaka.

Yaşamak, hep yaşamak istiyordu.

Ama ölüm yapışmıştı bir kez yakasına,

onu bırakmıyordu.

Habire ağlıyordu yavrucağa bulutlar,

çekipgiden yazın ardından.

Nice sıcak gözyaşları dökseler de gökten,

hiç umursamıyor, erimiyordu buzlar.

Gidip yardım edeyim dedim,

anlamadı niyetimi yavrucak.

Hem kaçıyor hem yırtıyordu,

gölün buz kesmiş sularını.

Tam dönüp giderken bağırdı arkamdan,

koştum hemen gerisin geri.

Biraz yaklaşınca yanına,

yeniden savurup attı kendini,

biraz daha uzaklara.

Artık tek başına kalmıştı,

son soluğunu verirken donmuş sularda.

Bu yalnızlığı garibimin,

bana o geçmişimi anımsattı.

(Çeviren: Yaşar ATAN)

***

Vassili LEDKOV

1933 doğumlu Ledkov, hem eğitimci,hem de dil konusunda araştırmacıdır. Şiirlerinin yanısıra, romanlar ve öyküler de yazdı.

BENİM DENİZLERİM

En sonunu gösterir gibi dünyanın,

Dimdik bir yar yükseliyor karşıda.

Göklere gömülmüş orda denizin kanatları

Ve kıvrım kıvrım olmuş el değmemiş kaşları.

Ben ta orda doğdum işte. İlk kez orda,

Gökyüzü bana uzun uzun baktı.

Ve denizin uçuşan o su serpintileri,

Yüzümü hışır hışır sevip okşadı.

Karışıyordu anamın yaktığı türküler,

Dalgaların gelgit mırıltılarıyla.

Ve bu türkülerle harmanlanıyordu güneş,

Buram buram tuz kokarken o ezgiler.

Ne zaman bir sevinç yada hüzün sarsa içimi,

Anlarım o türküler deniziyim ben.

Deniz o yüzden türkü olur hep yüreğimde

Ve yolum denize doğru yönlenir hep,

Kalkıp biryerlere gideyim dediğimde.

Denizin yüzü iner kalkar dalga dalga,

Hep ötelere kaçar gemiler.

Onlar öyle kaçarken o uzak ufuklara,

Anlarım, dünya benziyor şişkin bir topa.

(Çeviren: Yaşar ATAN)

***

Ve gene her zamanki gibi, iyi haftalar dileğiyle, bir şiir de bizden, diyorum:

YOĞURDUM KENDİ ELLERİMLE

Ne zaman yıldız yağsa hani

Çocukluğumun bahçesindeki çiçekler

Sabaha dek şen şakrak

Bayram ederlerdi

Driyadlar da gelirdi koşa koşa

Ağaçlardaki yuvalarından

Hepsi de Akdenizliydi

Dolardı bahçem

Yarenlerim çocuklarla

El ele omuz omuza

Ve sarsılırdı toprak güm güm

Çektiğimiz halaylarla

Hele yaramaz bir yarenim vardı

O incecik sesiyle

Yürekler yakardı

Benim diyordu ezgisinde o yaramaz

Bir güzel dünyam var

Yoğurdum kendi ellerimle

Armağanım olsun sizlere

Sonra da

Habire toprağa vururdu

O minnacık topuğunu.

(Yaşar Atan)

***

Mitolojiyle ilgilenen okurlarımız için son çıkan kitabımız:

HOMEROS’UN İZİNDE – İLYADA ÖYKÜLERİ

(Boyalı Kuş Yayınları)