PKK tercihi: ABD için güç işareti mi, zaaf mı?

ABD, PKK’yla artık silah arkadaşı.

Irak’ta ve Suriye’de aynı mevzideler.

Türkiye’ye rağmen ve açıkça.

Hizaya gelsin diye de: Ankara kaosla tehdit ediliyor.

***

Kamuoyunda tepkiler karışık. Şaşkınlık, öfke, karamsarlık iç içe.

Yaygın algı: “Büyük Kürdistan geliyor.” Hem de “koridor”uyla birlikte.

***

Soru: Artık dönülmeyecek noktada mıyız?

Önce kesinleşenlere bakalım.

Bir: Batının “Kürt devleti” hedefi saklı değil.

En az 100 yıllık proje. Sevr’de kayda geçirdiler.

***

Stratejik amaçları biliniyor.

Öncelikle: Bölgedeki iri devletleri ufalamak istiyorlar. İriler hegemonyalarına sorun çıkarıyor çünkü.

İhtiyaçları: İsrail’le kader birliğine mecbur devlet(ler). İkincisini kuramazlarsa, birincisini yaşatamayacaklarını görüyorlar.

***

İki: “Kürt devleti”nin maliyeti yüksek. Askeri yönden de, mali açıdan da. Batı bedelini ödeyemeyeceğinin farkında.

Fiyatı düşürmenin yolu: Bölge devletlerinden birini razı etmek.

Dikkat: “Yenmek”ten değil, “rıza”dan söz ediyorum.

Zira: ABD’nin gücü Irak işgalinde test edildi.

Fatura ağır oldu: Yaklaşık 1 trilyon dolarlık harcama. Yüzbinlerce ölüm. Meşruiyet kaybı.

Zorunlu ders: Batılılar yeni bir savaşı kaldıramayacaklarını gördüler.

Ya da: En azından bölgesel savaşı göze alacaklar. İsrail’in de içine çekileceği.

Sonuç: AKP razı edildi. Adını “açılım” koydular. Bölünmenin yolları adım adım döşenecekti.

Yatıştırıcı ilaç belliydi: “Bölünmüyoruz, büyüyeceğiz.”

***

Fakat: Batı için işler ters gitti. Öngörülmeyen gelişmeler iç içe geçti.

IŞİD faktörü önemli.

Evet: Nesebi, bugünkü konumu tartışmalı. Fakat beklenmeyen üç adım attı:

1/ Devletleşmeye kalktı.

2/ Geniş alanları denetimine aldı.

3/ Kürt milislerin üzerine yürüdü.

Sonuç: Peşmerge savaşmayı denemedi bile.

PKK/PYD’nin de ABD’siz ayakta kalamayacağı ortaya çıktı.

***

Suriye’nin kuzeyindeki manzara derslerle dolu.

Görünüşte: Bir tarafta IŞİD var. Diğer tarafta ABD ve “koalisyon”u.

Güya bütün dünya ABD’yle saf tuttu! Rusya, Çin ve İran bile!

Sahadaki durum ise tuhaf:

ABD havadan vuruyor. Ancak karada savaşma iradesi henüz gösteremedi.

Asıl sorun “koalisyon”da. Kimse ABD’nin kara gücü olmaya yanaşmıyor.

AKP: Washington’un kadrolu taşeronu. O bile bahane üretimiyle meşgul.

Sonuçta: ABD bugün sadece Barzani ve PKK’yla yetiniyor.

***

Kıyaslama çarpıcıdır.

1991’deki Körfez savaşı: Bütün Batı, hemen bütün Arap devletleri ABD’nin yanında.

Çünkü: Washington gücünün zirvesinde.

Ya bugün? Karşısındaki devlet bile değil: IŞİD.

Buna rağmen: Elde var Barzani ve PKK. Sahaya sürecek kara gücü bulamıyor.

Çünkü: Kuvveti artık “ikna” edemiyor.

***

ABD’nin tercihi kritiktir. “Terör” listesindeki PKK’yı “silah arkadaşı” yaptı.

Türkiye’nin bütün dinamiklerini karşısına aldı. Ağır sonuçları olacak.

ABD medyası işin farkında. TGB çuvalını “PKK tercihi”ne bağladı.

Hükümet, komuta kademesi, partiler... Kimler ABD sürecine “evet” diyecek? Göreceğiz.

Sonuç 1: Türkiye, “evet”çilerin alayına “hayır” çekecek.

Sonuç 2: ABD, “Büyük Kürdistan”ı gücünün zirvesindeyken 2003’te kuramadı. Bugün daha da uzaktır.