Çiğli işçileri: Altındağ, Beşiktaş, Dikili... tüm işçilerin sesiyiz
Kadın işçilerin direnişi Çiğli’yle sınırlı değil. Beşiktaş’tan Altındağ’a, Dikili’den Türkiye’nin dört bir yanına yayılan belediyelerdeki işçi kıyımına karşı ortak ses yükseliyor.
GAZETE HABERLERİ
Editor
İzmir’in Çiğli Belediyesinden haksız yere işten çıkarılan kadın işçiler, seslerini duyurabilmek için CHP Genel Merkezi önünde nöbet tutuyor. Tam 11 aydır hem geçim mücadelesi veren hem de işlerine geri dönmek için direnen kadınlar, 1 Mayıs’ta İzmir’den Ankara’ya yürüyerek geldikleri CHP Genel Merkezi önünde 4 gündür bekliyor. İşçiler, yalnızca kendileri için değil, Altındağ’dan Beşiktaş’a, Dikili’den Türkiye’nin dört bir yanında güvencesiz çalışan belediye işçileri adına mücadele ettiklerini belirtiyor.
Direnişlerini sürdüren kadınlar, “Bugün burada yalnızca işimizi değil, işçi sınıfının onurunu, kadın emeğinin gücünü ve örgütlü mücadelenin haklılığını savunuyoruz.” diyerek yaptıkları açıklamada taleplerini bir kez daha haykırdı:
“Bir yandan çocuklarımızın eksiklerini gidermeye çalışıyoruz, kiramızı ödeyebilmek için gecemizi gündüzümüze katıyoruz, bir yandan da işimizi geri alabilmek için mücadelede içindeyiz. Emeğimizin, onurumuzun ve geleceğimizin mücadelesi. Hiçbir denetim yapılmadan, hiçbir yüz yüze görüşme gerçekleştirilmeden, tek bir imza ile işten atıldık. Sadece işimizi değil, onurumuzu, emeğimizin değerini, geleceğimizi hedef aldılar. Aylar boyunca belediye önünde bekledik. İl başkanlığına seslendik. Son çare olarak 1 Mayıs’ta İzmir’den Ankara’ya yürüdük. 10 gün boyunca 16 kadın, omuz omuza, adım adım, CHP Genel Merkezi’ne kadar geldik. Umudumuz, sesimizin duyulmasıydı. Şimdi bu binanın önünde, 4 gündür, sessizlikle değil; umutla, dirençle, haklılığımızla bekliyoruz.
‘DİRENMEK KADINLARA İYİ GELİR’
“Bizi dinlemeyenler şunu bilsin: Direnmek kadınlara iyi gelir. Çünkü biz yoksulluğun ne olduğunu, tek maaşla çocuk büyütmenin ne demek olduğunu, işsizliğin nasıl bir açlık olduğunu çok iyi biliyoruz. Bir yandan evlatlarımızın ihtiyaçlarını karşılarken, bir yandan Ankara’nın soğuğunda, sıcağında, yağmurunda direnen biz kadınlar, hakkımızı almadan bu kapıdan dönmeyeceğiz. Bu sadece bir işe iade talebi değildir. Bu, kadın emeğinin değersizleştirilmesine karşı bir başkaldırıdır. Bu, seçimden seçime kapısı çalınan emekçilerin, sandıktan sonra kapının önüne konulmasına karşı bir isyandır. Bu, belediye şirketlerinde çalışan yüz binlerce işçinin geleceğinin gasp edilmesine karşı verilen bir sınıf mücadelesidir. Bugün burada sadece Çiğli değiliz. Altındağ’da, Beşiktaş’ta, Dikili’de işten çıkarılan tüm kardeşlerimizin sesi olduk.
‘İŞİMİZİ ALANA KADAR BURADAYIZ’
“Bugün CHP Genel Merkezi’nin önünde yalnızca işimizi değil, işçi sınıfının onurunu, kadın emeğinin gücünü ve örgütlü mücadelenin haklılığını savunuyoruz. Talebimiz net: Çiğli Belediyesi’nden haksız yere işten çıkarılan biz kadın işçiler, derhal işimize iade edilmeliyiz. Bu hukuksuzluk, CHP’nin halkçı ve emekten yana olduğunu iddia eden tüm yöneticileri tarafından görülmeli, duyulmalı, çözülmelidir. Teslim olmak bir ihtimaldi. Biz direnmeyi seçtik. Ve bir kere yürümeye başladık mı, geri dönüş yoktur. İşimizi geri alana kadar buradayız.”
CHP VE AK PARTİLİ BELEDİYELERDEN ATILAN İŞÇİLER BULUŞTU
Kamuda güvencesiz çalışmaya ve işten çıkarmalara karşı seslerini duyurmaya çalışan belediye işçileri, farklı şehir ve partilere bağlı belediyelerden atılsalar da ortak bir zeminde buluştu. İzmir’in Çiğli Belediyesinden çıkarılan işçiler, önceki gün Ankara’daki Altındağ Belediyesi önünde grev çadırı kuran işçileri ziyaret etti. Ulusal Kanal’a konuşan Çiğli işçisi Hale Özdinçer, CHP’li yöneticilerin seslerini duymadığını belirterek, şunları söyledi:
“Bugün burada sadece Altındağ Belediyesi işçileri için değil, 696 sayılı KHK ile sistematik olarak güvencesizliğe mahkûm edilen yüz binlerce belediye işçisine ses vermek için toplandık. Bizler, Çiğli Belediyesinden haksız yere işten çıkarılan işçiler olarak çok iyi biliyoruz ki, yaşananlar bir tesadüf değil. Bu, bir kader ortaklığıdır. Birimiz CHP’li, birimiz AK Partili belediyeden atıldık. Ortak nokta, işçinin sesinin susturulmak istenmesi, hak aramasının engellenmesi ve emeğinin ucuzlatılmasıdır. ‘İşçilere kadro vaat edilmesine rağmen taşeron sistem fiilen devam etti. İşçiler, iş güvencesinden, sendikal haklardan ve adli yollardan yararlanamaz hale getirildi. Altındağ ve Çiğli’de yaşananlar, siyasi partilerden bağımsız olarak işçi sınıfına reva görülen ortak bir zulmün ifadesidir. Biz bu düzene razı değiliz."
