Teşekkürler kıbleye bakan bakan!

Kültür bakanı, Asaf Çiğiltepe'yi tanıyor mu acaba? Tanışıyorlar mı, anlamında sormuyorum soruyu, ismini duymuş mu?

Asaf Çiğiltepe, Fransa'da tiyatro eğitimi görmüş, 1960'ların başında ülkeye dönüp İstanbul Şehir Tiyatrosu'nda çalışmaya başlamış, Darülbedayi ekolünden gelenlerce pek benimsenmemiş, orada düşündüğü tiyatroyu yapamayacağını anlamış, kendisine inanan bir grup tiyatrocuyla Ankara'ya göçüp, başkentin ilk özel tiyatrosu olan Ankara Sanat Tiyatrosu'nu kurmuştur, 50 yıl önce

O zamanlar özel tiyatrolara devlet yardımı yoktu!

AST tiyatromuza yepyeni bir soluk getirdi. AST'ı ilk kez, ortaokul öğrencisiyken, yaz turnesinde Ünye'de Konak Sineması'nda izledim. Büyülendim. Oyun bittikten sonra kalakaldım oturduğum koltukta, sahnedeki dekora bakar oldum. Biraz sonra, oyun kostümlerini çıkarıp kendi giysilerini giymiş oyuncular, birer birer sahneye gelerek, dekoru sökmeye koyuldular, sökülen parçaları kamyona taşıma işine giriştiler. Bu iş için ayrıca teknisyenler yoktu. Şaşırıp kaldım. Hayran kaldığım Erkân Yücel'le tanışma arzumu bastıramayarak yanına gittim, hayranlık belirtici sözler kem küm ettim. Taşıdığı dekor parçasını bir kenara bıraktı, elini omzuma koyarak benimle sohbet etti. 0 günden sonra AST'ın müdavim izleyicisi oldum. Birbirinden güzel oyunlar izledim. AST benim için bir okul oldu.

AST politik, muhalif bir tiyatroydu. Asaf Çiğiltepe'den sonra da bu çizgisini hep korudu.

Genco Erkal'ı biliyordur herhalde Kültür bakanı, ismen yani. İzlediğini sanmam.

44 yıl önce Genco Erkal tarafından kurulan Dostlar Tiyatrosu'nu ilk kez lisede öğrenciyken, okulda tiyatro yapmaya başlamışken izledim, şu an oynadığım Ses Tiyatrosu'nda.

0 zamanlar özel tiyatrolara devlet yardımı yoktu!

Dostlar Tiyatrosu, müdavimi olduğum ikinci tiyatro oldu. Politik ve muhaliftir Dostlar Tiyatrosu ve bu çizgisini hep korumuştur.

Ortaoyuncular, 33 yıl önce politik ve muhalif bir tiyatro olarak kuruldu. 0 zamanlar özel tiyatrolara devlet yardımı yoktu!

Şahları da Vururlar oyununu 5 yıl kapalı gişe oynadık.

Bu yılki devlet desteğinden muaf tutulduk, muhalifler olarak.

AST, Dostlar Tiyatrosu, Ortaoyuncular, Müjdat Gezen ve Levent Kırca Tiyatroları devletin "devede kulak tüyü" yardımıyla değil, vefakar izleyicisiyle varoldu ve varolacaklar.

Ve fakat söz konusu yardım, iktidarın beğendiği tiyatrolar yardımı değil, yasal devlet yardımı. Hükümet kendisine muhalif olanın yardımını kesmek hakkına sahip değildir.

Hukuksal yollara başvuracağız elbette. kültür bakanının "Bize muhalif olan tiyatrolara niye yardım edelim?" talihsiz açıklaması da, hukuksal mücadelemizde bizim için en güzel kanıt olacaktır.

Hukukun giderek dingildeştiği günlerde, böyle bir mahkeme, nasıl biterse bitsin, (belki A.İ.H.M'de biter!) bu hukuksal serüvenden, ya bir oyun ya da bir kitap çıkarırım. Teşekkürler kıbleye bakan bakan!

Cumhuriyet gazetesindeki "Tiyatroyu susturmanın yolları" başlıklı yazısını, "Tiyatro susacak mıdır?" diye bitirmiş Ayşegül Yüksel.

Susar mıyız! Tiyatro şakırdayacak, muhalif bülbül olarak. Muhalifiz, muhalif kalacağız.