AKP’ye: Ya koridor, ya Esad

Konu: Suriye. Kurulmakta olan Amerikan koridoru.  

Tayyip Erdoğan sızlanıyor. AKP medyası da. 

Dedikleri: ABD bölüyor. 

*** 

Tespit kötü mü? 

Hayır: Elbette iyi. 

Yanlış mı? 

Hayır: Elbette doğru. 

*** 

Peki sorun ne? 

“Yetmez ama evet” demeyeceğim. 

Sorun, büyük. 

*** 

Anlatayım. 

Yıl: 2011. 

Suriye krizinin ilk ayları. 

AKP Yeni Osmanlı hayali peşinde. 

İki ay sonraya “zafer” randevusu veriliyordu. 

Emevi camiinde namaz kılmak için. 

Suriye’de bir İhvan rejimi kurulacaktı. 

*** 

Türkiye’nin kuvvetleri uyardı. 

Basit fakat sağlam denklemi hatırlattılar. 

“Esad giderse, Suriye bölünür.” 

“Suriye bölünürse, Türkiye bütünlüğünü koruyamaz.” 

*** 

Ortada Irak örneği duruyordu çünkü. 

Milli kuvvetler aynı uyarıyı Irak’ta yapmışlardı. 

Fakat: Türkiye’yi yönetenler ABD rotasından şaşmadılar. 

İki lider Irak’ı parçalama projesine destek verdi. 

1991’de: Turgut Özal. 

2003’te: Tayyip Erdoğan. 

Zaten aynı zincirin halkaları. 

*** 

Maalesef: Tarih Suriye’de tekerrür etti. 

Göstere göstere geldi bölünme adımları. 

Tarih: 2012 Temmuz. 

ABD önderliğinde Suriye’ye bir hamle yapıldı. Esad’ı düşürmek için. 

4 komşudan: Türkiye, Irak, Ürdün ve Lübnan’dan... Binlerce radikal 

İslamcı Suriye’ye sokuldu. 

*** 

Esad yönetimi bir hesap yaptı. Çekildi bazı bölgelerden. 

Üç bölgeyi PKK/PYD’ye teslim etmek zorunda kaldı. 

Üçü de Türkiye sınırına bitişikti: Cezire, Aynelarap (Kobani) ve Afrin. 

Niçin PKK/PYD: Çünkü, Şam için ehveni şerdi. 

Durum: Tarihi bir uyarıydı. 

AKP ne yaptı: Batı ile birlikte Suriye’ye abanmayı sürdürdü. 

*** 

Tarih ikinci kez Temmuz 2013’te uyardı. 

PKK/PYD üç bölgede “özerklik” dedi. 

27 Temmuz 2013: PYD lideri Salih Müslim konuştu. “Türkiye, Rojava’da 

özerkliğe yeşil ışık yaktı.” 

AKP aynı türküyü söylemeye devam etti: Esad gitmeli. 

*** 

Üçüncü uyarı peş peşe geldi. 

PKK/PYD üç kanton kurduğunu ilan etti (2014): 

21 Ocak : Cezîrê. 

27 Ocak: Aynelarap (Kobani) 

29 Ocak: Afrin. 

AKP görmezden geldi. 

Derdi: Esad düşmeli. 

*** 

Dördüncü uyarı hepsinden çıplaktı. 

IŞİD, Aynelarap’ta PKK/ PYD’yi kuşatmış. 

Kent düşmek üzere. 

ABD “tarihi” bir adım attı (28 Eylül 2014). 

IŞİD’i Suriye’de vurmaya başladı. 

PKK/PYD’ye resmen silah verdi. 

Bu: İlkti. 

PKK ve PYD kim: Türkiye’nin terör listesinde. 

ABD: Umursamıyor. 

NATO müttefikinin terörist dediğiyle silah arkadaşlığına geçiyor. 

*** 

AKP ne yaptı: Biraz sızlandı. 

Fakat Esad’ı düşürme politikasını sürdürdü. 

Hem de, ABD politikası iyice netleştiği halde. 

“Koridor”un gelmekte olduğu kesinleştiği halde. 

*** 

Dahası var. 

AKP hükümeti aslında boş durmadı. 

Sıkı adımlar attı! Peş peşe. 

*** 

Şu tarihlere dikkat. 

22 Ocak 2015: Suud’da kral değişti. 

Abdullah öldü. Yerine kardeşi Selman bin Abdülaziz oturdu. 

2 Mart: Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan Suudi Arabistan’a gitti. 

Kalabalık bir heyetle. 

Yorum: Türkiye-Mısır-Suud, “Sünni eksen” kuruyor. 

*** 

25 Mart: Güney Suriye’deki Busra Şam, muhalefetin eline geçti. 

Önemi: Ürdün sınırına yakın. 

Silah ve milis geçişlerinde kavşak noktası. 

*** 

26 Mart: Yemen’e karşı hava harekatı başlatıldı. 

Suudi Arabistan ve 9 Arap ülkesi tarafından. 

Müdahalecilerin ortak özelliği: İsrail karşısında suskun olmaları. 

*** 

Mart 2015: Suud ve Türkiye, IŞİD dışı Suriye muhalefetini birleştirdi. 

Fetih Ordusu adıyla. Komuta merkezi Türkiye’de. 

28 Mart: Fetih Ordusu İdlib’i ele geçirdi. 

Şehir: Hemen Hatay’ın karşısında.  

Türkiye’den silah ve militan geçişlerine en uygun yer. 

*** 

Bu kadar uzun tarihçeyi niye hikaye ettim? 

Bir: Suriye krizinde hiçbir sürpriz yok. 

Kimse mazeret arkasına saklanmasın. 

Sadece AKP değil, TSK için de geçerli bu. 

Olacaklar olmadan zaten görülüyordu. 

*** 

İki: ABD’nin “kukla devlet” planı yıllardır biliniyordu. “Koridor” planı da. 

ABD, 28 Eylül 2014’te resmen harekete geçmiş. PKK ile silah arkadaşlığı açık. 

Buna rağmen AKP ne yaptı? 

Radikal İslamcıları Fetih Ordusu diye birleştirdi. 

Kimin üzerine sürdü: Suriye’nin meşrû hükümetine karşı. 

Esad, 2012 sonundan beri stratejik üstünlüğe sahipti. 

AKP bunu sarstı. Bölünme etkenlerini artırdı. 

*** 

Üç: Fiili durum: AKP, hâlâ Suriye devletini yıkmaya çalışıyor. 

Sözlü durum: Fakat, “Amerikan koridoru”ndan şikayet ediyor. 

ABD’nin bundan bir şikayeti yok. 

*** 

Dört: Temel çare belli. 

Türkiye ancak, bölge ülkeleriyle birleşerek bölünmeyi önleyebilir. 

Çünkü: Bölünme müşterek sorun. 

*** 

Beş: Türkiye’nin Suriye ile hemen bağ kurması şart değil. 

Yön değişikliğinin ilk adımı: Radikal İslamcılara sınırı kapatmak olur. 

*** 

Son not: Bölge kaynaklarımın üç iddiasını aktarayım. 

Bir: “Erdoğan ile Putin’in Suriye konusunda anlaştığına dair bir işaret yok.” 

İki: “Türkiye, Suriye ile bağ kurmak için adım atmadı.”