Ölümün seçkinliği

Kitap dünyasının müstesna ismi, güzel insan Lütfü Seymen (Sakallı Lütfü)'den sonra bugün Rahim Demirbaş hocamın ölüm haberini aldık. İkisinin de mekânları cennet olsun.

Sakallı Lütfü'yü uzaktan tanıdım, sevdim; Rahim öğretmenimi ise yakından tanıdım ve hayranı oldum.

Rahim öğretmenimin benim kalbimde ve hayatımda özel bir yeri vardı.

Hem öğrencisi olma şerefine nail oldum, hem de meslek hayatımda örnek aldığım öğretmenlerimden biri oldu.

Biliyorum, bir süre hocamla ilgili paylaşımlar olacak, tanıyanlar kendi aralarında biraz hatıralarını yad edecekler, arada onun kısa videolarını (çağımızın tanrılarından olan, short videoları kastediyorum) paylaşacaklar. Azıcık like, azıcık hüzün emojisi, velhasıl el ayak çekilecek. Unutulup gidilecek.

Onun sağlığında orman mücadelesine destek olmayıp köstek olanlar, eski deyimle “sağlığında çorbasına bir tutam tuz koymayanlar” ise ölünce başına türbe dahi dikmek isteyecek. Böylece yaldızlı sözlerle puan toplayacaklar kendilerince.

Sonra rolleri bittiği anda ortalıktan sıvışıp, cenaze teşrifatçısı gibi başka ölülerin yolunu gözleyecekler.

Şimdilik unutulacak Rahim Demirbaş öğretmenim.

Şimdilik diyorum, çünkü gelecekte bu satırları yazan, ben dahil onu tanıyanlar, hepimiz unutulacağız, ama Rahim Demirbaş Hocam her daim hatırlanacak.

Peki neden?

GEÇMİŞ DEĞİL GELECEKTİ

Çünkü Rahim Hoca geride ölümsüz bir iş ve iz bıraktı da ondan.

Ormanından bahsetmiyorum. Onun kurduğu ormanın dilerim ömrü uzun olur. Ama ondan daha mühimi var! Ormanı yaşatmaya çalışırken, gösterdiği insanüstü gayret, zamanını aşan ve onu ölümsüzleştiren bir “eser” olarak daima hatırlanacak. İşte bu nedenle Rahim Hoca unutulmayacak!

Bu açıdan bakıldığında Rahim Hocam aslında ölmedi, ölümsüzleşti.

Ölümsüzlerin arasına karıştı. Yarın kurduğu ormanın içinde kendi elleriyle kazdığı çukura sadece bedeni girecek. Ruhu ve gönlüyse bir buhurdan gibi cân'ım ormanında sonsuza dek tütecek.

Ağaç, orman, gayret, adanmışlık, gaye, vakfetme, vatanperverlik, vizyon, kelimeleri kullanıldıkça Rahim Demirbaş hep akla gelecek. Şimdi kıymeti bilinmedi ama gelecekte eseri, sözleri, yaptıkları, kişiliği daima hatırlanacak.

Gelecek dedim. Rahim Demirbaş geçmiş değil, gelecektir.

Onun güzel, yol gösterici çabası da bir gün ülkemin gündemine gelecektir. Bu bir temenni değil, gerçektir.

Sözü Bernard Shaw'la bitirelim. Neydi o söz: “Yaşam insanları aynı düzeye getirir, ölüm seçkinleri ortaya çıkarır.”

Ölümsüz olarak yaşayacak, tertemiz kalpli Rahim Demirbaş öğretmenim, ruhun şad, mekanın cennet olsun. Kıymetini bilemedik, hakkını helal et!

NOT: Fotoğraf Ali Korucu'ya aittir.