Kıbrıs ‘açılım’ını da Gül başlatmış

Bu kadar tesadüf olabilir mi?
Abdullah Gül, ABD’ye gitti.
Geçen Eylül sonunda.
BM toplantısı için.
Nikos Anastasiadis ile de görüştü.
Kıbrıs’ın Rum Cumhurbaşkanı ile.
Dikkati çekmedi pek.
Oysa 1964’ten beri bir ilkti.
***
İkili görüşmenin üzerinde durulmadı.
Açıklama yapılmadı çünkü.
Şimdi bakıyorum.
Gül, aslında bazı ipuçları vermiş.
Türk gazetecilere anlatmış:
Bir: Rum heyeti bir jest yapmış.
Gül BM Genel Kurulu’nda konuşurken.
Rumlar salonu terk etmemiş.
Her sene protesto edip çıkarlardı.
Demek: Bir şeyler pişirilmiş.
***
İki: Gül’ün Anastasiadis’e söyledikleri:
“Bu işleri zamana yaymayın, pozitif gündemle bakın, kararlı bir şekilde konuşun ve mesafe alın” (NTVMSNBC, 27 Eylül 2013).
Anlaşılıyor ki: Uzatmayalım, çözelim demiş.
***
Sonra baktık.
BM devreye girdi (siz onu ABD anlayın).
Gönülsüz Derviş Eroğlu susturuldu.
Gül ve Erdoğan’ın zorlamasıyla.
“Çözüm” peşrevleri tekrar başlatıldı.
Hiç beklenmiyordu.
***
Halka gelince.
Her zaman bir “havuç”ları var.
Bu kez “gaz” verdiler.
Güney Kıbrıs açıklarındaki doğal gaz.
Trilyonluk rezervlerden söz ediliyor.
Türkiye’ye mi verecekler?
Hayır.
Borusu bizden geçecekmiş!
Kıbrıs’ı vermeye değmez mi?
***
Bir şeyler dönüyordu ama neydi?
Fazla bekletmediler.
Perde arkasını kendileri ifşa etti.
Ahmet Davutoğlu, Kanal 7’de açıkladı.
İskele Sancak programında (13 Şubat 2014).
Hatırlatma:
Sır tutmasını da beceremiyorlar.
ABD ile gizli anlaşma yaptılar.
Meşhur, “2 sayfa 9 madde”lik anlaşma.
Gül’ün kendisi övünerek açık etti.
***
Davutoğlu’na devam edelim.
Bir: Kıbrıs için gizli diplomasi yürütmüşler.
Hem de 5 aydır.
Yani New York buluşmasından beri.
İki: “Gelinen aşama devrim niteliğinde”ymiş.
(Aktaran, AKP’yi destekleyen Timetürk internet sitesi, 15 Şubat 2014).
“Devrim” diyorlar.
Kıbrıs’ta “teslimat” büyük anlaşılan.
Fakat boşuna: Devri iktidarlarının son mevsimindeler.
***
Dikkatinizi çekmiştir.
Gül bir “misyon” adamı gibi.
Siz bunu “görev” olarak anlayın.
ABD projelerinde hep başrolde.
Hatta topa ilk vuran isim.
***
Tarih: 6 Eylül 2008.
Gül, Erivan’da.
Bahane hazır: Türkiye-Ermenistan milli maçı.
Proje: Ermeni açılımı başlatıldı.
İşlem: Halkın direncini aşamadılar.
***
Tarih: 10 Mart 2009.
Gül, Tahran yolunda konuştu:
“Kürt meselesinde iyi şeyler olacak.”
Proje: Kürt açılımı.
Başlattılar. Mesafe aldılar.
***
Gül portresine küçük bir ek.
Hep vurgularız:
“Risk almaz.”
“Kavga adamı değil.”
Ama hakkını teslim edelim.
Mevzu ABD olunca, şaşırtıyor.
Muhtemel halk tepkisine rağmen.
Batı projelerinin kararlı savunucusu.
Asıl seçicisi kim, biliyor.
Dikkat: Gül, alanını genişletecek gibi duruyor.
***
Fenerbahçe yürüyüşü ile bitirelim.
Pazar günü yapılan.
Katılım: Bir Bağdat Caddesi rutini. Yüz binler diyebilirsiniz.
Polis karışmayınca: Olay çıkmıyor.
Tamam: Futbol bir “erkek” sporuymuş. Kadınlar azdı.
***
AKP’ye duyurulur.
En çok atılan iki slogandan biri:
“H....z Tayyip Erdoğan!”
Diğer yaygın slogan. (Üzerine alacak herkese kötü haber):
“Mustafa Kemal’in askerleriyiz!”
***
Bir de gençliğimiz.
Birçoğuyla sohbet ettim.
Hepsi Fenerbahçeli.
Fakat, “Türkiye için geldik” dediler.
Gezi’de büyümüşler.
İlan edilir:
Gezi sertifikalı gençlik geliyor.