Gülten Akın'ın ilahisi

Bugün büyük şairimiz Gülten Akın’ın aramızdan ayrılışının ikinci yıl dönümü. Kendisini ilk kez 1981 yılında görmüştüm. O zamanlar sadece bizim ailemiz için değil, tüm Türkiye için çok zor yıllardı. Ülke faşist cuntacıların altında eziliyordu ve benim babam da hapse atılmış yazarlardan biriydi. Annemle cezaevine gittiğimiz bir gün, görüş kuyruğunda beklerken, görevli bir astsubay çavuştan yediğimiz darbe sonucu çamurlara düşme hikâyemizi anlattığımızda, kendisi çok ama çok üzülmüştü. Yere düştüğümüzde babam için getirdiğimiz çamaşırlar çamura bulanmış, sekiz yaşında bir çocuk olarak ben ve annem dizlerimizin üstünde dağılan eşyalarımızı toplamaya çalışmıştık…

Işıklar içinde uyusun, Gülten Akın 1983 yılında yayımladığı “İlahiler” isimli kitabında bizim yaşadıklarımızdan esinlenerek, benim de o zamanlar ince ve kara bir çocuk olmamdan hareketle “Bir ince kara küçücük oğlana ilahi” isimli şiiri yazmıştı. Kendisi şiirin yayımlandığı kitabı imzalayarak bize yollayacak kadar da ince birisiydi.

BİR İNCEKARA KÜÇÜCÜK OĞLANA İLAHİ

İtip düşürdüler annesini

Kim kim diye sorma

İtip düşürdüler annesini

Gözleri önünde

**

Amca senin oğlun olmasın

Olursa, kıyamam, ölmesin

**

İnce turnasıdır annesinin

O erkek erkeğe görüşlerde

Selam iletir babasına

İtip düşürdüler annesini

Gözleri önünde

**

Amca senin oğlun olmasın

Olursa görüşüne gelmesin

**

Özlüyor ve dokuz yaşında

Tütüyor yaslı kara gözleri

Babası. Son görüşüydü

Köroğlusu darda Ayvaz

İmge doru ata bindi

Al at yedeğinde

**

İtip düşürdüler annesini

Gözleri önünde

Amca senin oğlun olmasın

Olursa al ata binmesin

Gülten Akın aramızdan ayrılmış olabilir, ancak biz, onu ve uğruna mücadele ettiği değerleri asla unutmayacağız.