Kim Tanır Macide’yi? -(TAMAMI)

-Cenazeme ne kadar az kişi gelirse, o kadar mutlu olurum!

diyor TİYATRONUN CADISI kitabında.

Düşündüğü kadar tenha değildi son yolculuğuna çıkış töreni. Ve fakat Ses Tiyatrosu dolmadı. Bir izdiham olmadı. Birazcık da olsa mutlu olmuştur, önsezisi çok güçlü cadı.

Törende taze Kültür Bakanı’nın çelengi var, kendisi yoktu. Bakan’ın istifasını istediği, Devlet Tiyatrosu Genel Müdürü Lemi Bilgin oradaydı. Macide Tanır’ın kim olduğunu anlattı.

Çağdaş Cumhuriyet tiyatrosunun divasıdır Macide Tanır. Belki taze bakan onu tanımıyor olabilir. Danışmanlar da mı habersiz tiyatromuzun divasından?

Macide Tanır, Fransız, Alman ya da İngiliz olsaydı, cenazesinde o devletin erkanı külliyen bulunurdu.

Törende, bana daha önce şiirlerini göndermiş, Düzceli şair Ail Özkal’la tanıştık, Macide için yazdığı şiirini uzattı:

“Çok sevgili Macide, ışığını yayardı

Kalpler mihenk taşıdır, tam yirmidört ayardı

Aydınların gönlünde yeri baki, kuşku yok

Gidişata üzülür, gül yüzünü asardı.

Beş yaşında başlayan büyük aşkı Atatürk

Rehber oldu her daim, yol gösterdi yüce Türk

Diklenmeden dik duran sanatçıydı asil Türk

Hayranları pek çoktu, gönüllere akardı.

Üç Macide tanıdık, her üçü de muhteşem

Artık veda zamanı, çok üzgünüm yok neşem

Mekanı ki cennettir, yoktur elbet endişem

Dostlarının ardından sevgi ile bakardı.

Haberal’dan haberler, hep canını sıkardı

Balbay derken, yanaktan göz yaşları akardı

Ümidini yitirmez, cesaretle bakardı

Vefa yoksa pek kızar, kaşlarını çatardı.”

Törende medyasa, kamerasal yoğunluk da yoktu. Macide Tanır’ı tanımayan birileri, onu tanıyan birilerinden beyanat almak telaşındaydılar.

Hayranı olduğum, gözünden ışık saçan, sahneye çok yakışan, nevi şahsına münhasır, mükemmel oyuncu! Dimdik siyasal duruşuyla anıt kadın. Aşık oldum çok güzel insan!

O bana;

-Sen benim aşkımsın!

derdi. Cevaben;

-Ben size aşığım efendim.

derdim.

Son birkaç yıl içinde tiyatro dünyamızdan çok değerli yıldızlar kaydı. Giderek itibarsızlaştı tiyatromuz.

Ablaların ablası, cumhuriyet kızı Macide Tanır’ın vefatıyla tiyatromuzun güneşi battı. Güneşler içinde yatsın!