Emek neydi?

İlk çıktığında, emek sahiplerinin üretimden düştüklerinde son baharlarını rahat geçirmeleri için yine kendilerinden kesilen o paralara kavuşacakları bir sistem olarak planlanmıştı. Ama aslında planlan: kişinin o zamanlar 40 bilemedin 50 olan yaşam süresince ulaşamayacağı 70 li, 80 li yaş sınırını geçmeleri durumunda emekli olabilmeleriydi!

Emek çalışmaktı..Emek saygıydı..Emek geleceğe onurlu bir yaşam bırakmaktı..Emek öyle sihirli bir kelimedir ki; tıpkı kutsal adaletin doğruluk kılıcı gibi en yamuk hareketleri dürüstlükten “ Sssvişikreakt! ” diye ayırıverir!

Devlet güvence sistemi, emekli olamadan emek haklarını kasaya bırakanlarla tıkır tıkır işledi on yıllarca. Artık emekli olmayı başarabilen nispeten tuzu kuru azınlığın 70 leri 80 leri görenleri için emeklilik şahane bir bahardı..

Lakin günümüzde hormonlu da olsa çoğunluk yaşam süresi 90lara 100’lere dayanmakta. Problem şurada: kadınlar yeterli çoğalımı sağlamayınca; azalan nüfusta çalışan azınlıktan kesilen emek, emekliye yetmez oldu. Eee.. Yönetimler de yolsuzluklardan elini çekip temizleyemeyince vergiler kesintiler cukkalarda birikti ve sistem topallamaya başladı.

Ve sonunda kutsal olan emek sahipleri kocayınca, maskarası oldu sistemin. Adı da “emekli” değil, açlık sınırının altındaki maaşıyla “EMEKLEYEREK SÜRÜNEN” oluverdi!..