Acı Tüccarları

Salı günü.

Azerbaycan’dan kalkıp ülkemize dönüş yapan askeri kargo uçağı

Gürcistan Tiflis yakınlarında henüz bilinmeyen bir sebeple bir kaza yaptı ve maalesef

yiğit aslan yirmi canımızı şehit verdik.

Mekanları cennettir o güzel insanların.

Ama hiç kolay değildir

hepsi birbirinden kıymetli

yetişmiş yirmi askerini şehit vermesi bir ülkenin.

Büyük bir acı.

**HERŞEYİ BİLENLER**

Haberin ekranlara düşmesiyle

kahroldu herkes yandı yürekler.

Tüm ülke, millet olarak büyük bir hüzünle

kâh habere ağlayıp, kâh askerlerimiz için dualar ederken

birileri klavye başında

birileri de ekranlardan

hemen, hem de ilk dakikalarda başladılar

yazmaya yorumlamaya.

Sanırsınız ki herkes uçak mühendisi ya da uçak teknisyeni !

Sanırsınız ki herkes pilot ya da havacılık sektöründen !

Sanırsınız ki herkes asker, subay, stratejist ya da kaza kırım uzmanı !

Herkes büyük adam.

Herkes bilirkişi, herkes uzman !

Yok efendim İngilizler mi yapmış yoksa İsrail mi?

Amerika da yapabilirmiş, Rusya da.

Hangi ülkeyi sevmiyorsa artık

hemen onun adını zikrediyor ve

daha ne bekliyoruz saldıralım diyor.

Neymiş efendim uçak eskiymiş.

Uçağın eskisi olmaz

bakım ihmali olur dese de havacılık uzmanları

nafile!

Uçak üreticisi Amerika’da başkanlarının uçağı

kaç yıllık diye sorsan cevap veremez.

Sağlamlığı ile 70’e yakın ülkede kullanılan aynı uçaklar
acaba kaç yıllık diye araştırma yap desen

yapmaz.

Ama buldu mu bir fırsat

ya devleti suçlayacak

ya da içindeki sevgisizliği, değersizliği zerk edecek.

Sorarım size hangi ülkede

askeri şehit düşmüş ise

bizdeki gibi ortalığa dökülür sözde bilirkişiler?

Hangi ülkenin medyası

acısını yaşayan bir babanın
ya da bir annenin ağlamasına zoom yapar?

Dijital dünya yetmez gibi

bir de ana akım medya

iyice olmuşuz reyting bağımlısı.

Ne şehitlere

ne şehit ailelerine saygı.

Hemen ekipler kuruluyor.

Sanırsınız ki kahvede okey dönecekler.

Yok efendim şu nedenle olmuş
yok efendim bu nedenle olmuş.

En çok izlenen olacaklar ya !

Olacaklar da başları göğe mi erecek?

*REYTİNG ZEHİRİ*

Dün akşam denk geldim

büyük bir kanalda

bilinen anlı şanlı bir isim

konuşacağız tabii diyordu.

Şaşırmadım dersem yalan olur.

Zira onca tecrübesi olan
bu denli kıdemli bir gazeteci

bunu nasıl savunur diye.

O böyle söylerse eğer

üç beş fazla tık almak uğruna
ne paylaşacağını şaşırmış bir dolu insan

yediği yemeği paylaşıp sonra da kaza ile alakalı alakasız videolar paylaşmaz mı?

Anlı şanlı gazetecimiz elbette dezenformasyona sebep olacak paylaşımları kast etmiyordur

iyi ama bu söylemini herkes doğru mu anlar?

Hem bu nasıl bir tüccarlıktır ki böyle

ne acıya saygımız kalmış ne ölüme.

Kimse düşünmüyor

o acılı ana babanın yerinde benim ailem olsaydı diye.

Sormak lazım o anlı şanlı kişilere

ya sizin aileniz olsaydı

kahroluyorken acısıyla

birileri yapsaydı yakın çekim?

Peki diyelim ki

cinnet modunda reyting ve tıklanma zehirine yenik düşmüşüz

hem de cümbür cemaat !

O halde ne yapıyor

bizim RTÜK ?

Diyemiyor mu

resmi açıklama olmadan isim listeleri yayınlanamaz diye?

Ya da şehit ailelerinin görüntülerini yayınlamak yasak diye?

Öyle ya acılı ailenin

en mahremine saygı duymayı bile unuttuysak

dur dememiz gerekmez mi?

Dünyada var mı bir örneği?

İngiltere, Fransa, Rusya,

ya da Japonya, Amerika.

Yoktur böyle bir örneği.

Bir de gel gör bizdekini.

Ortalıkta dolanıyor olur olmadık,

asılsız bir dolu haber ve dezenformasyon!

Canımız yanıyor

gitmiş yiğit aslan yirmi güzel insan.

Nurlar içinde yatsın hepsi

onlar kalbimizde bizim

dualarımızda olacak her daim.