Yandex
17 Mayıs 2025 Cumartesi
İstanbul 18°
  • Şırnak
  • Çanakkale
  • Çankırı
  • Şanlıurfa
  • Çorum
  • İstanbul
  • İzmir
  • Ağrı
  • Adıyaman
  • Adana
  • Afyon
  • Aksaray
  • Amasya
  • Ankara
  • Antalya
  • Ardahan
  • Artvin
  • Aydın
  • Balıkesir
  • Bartın
  • Batman
  • Bayburt
  • Bilecik
  • Bingöl
  • Bitlis
  • Bolu
  • Burdur
  • Bursa
  • Düzce
  • Denizli
  • Diyarbakır
  • Edirne
  • Elazığ
  • Erzincan
  • Erzurum
  • Eskişehir
  • Gümüşhane
  • Gaziantep
  • Giresun
  • Hakkari
  • Hatay
  • Iğdır
  • Isparta
  • Kırşehir
  • Kırıkkale
  • Kırklareli
  • Kütahya
  • Karabük
  • Karaman
  • Kars
  • Kastamonu
  • Kayseri
  • Kilis
  • Kmaraş
  • Kocaeli
  • Konya
  • Malatya
  • Manisa
  • Mardin
  • Mersin
  • Muş
  • Muğla
  • Nevşehir
  • Niğde
  • Ordu
  • Osmaniye
  • Rize
  • Sakarya
  • Samsun
  • Siirt
  • Sinop
  • Sivas
  • Tekirdağ
  • Tokat
  • Trabzon
  • Tunceli
  • Uşak
  • Van
  • Yalova
  • Yozgat
  • Zonguldak

Çocuk olmak

Güneş Batum

Güneş Batum

Site Yazarı

A+ A-

Bir tekerleme gelir hep aklıma.

Güzel bir günün anısına.

Bugün 23 Nisan

neşe doluyor insan.

Ulusal Egemenlik ilanı ve

çocuklara armağan edilmiş ne güzel bir gündür bugün.

Keşke içimizdeki çocukları da

gün yüzüne çıkarsa bu güzel gün.

Büyüdükçe kirlendi dünya

diyor bir şarkı.

Keşke büyümese miydik hiç?

Ya da hani büyüdük mecburen

bari çocuk olmayı unutmasak ve

keşke hiç kirlenmese dünya.

Çok mu zor?

Habil Kabil günlerinden bugüne

kardeşi kardeşe düşman edenler,

acımıyor bir diğerine.

Kim mi bunlar?

Aramızdaki insan görünümlü ceset ruhlar.

Düşürdüler bizi bir tüketim derdine.

Vahşi kapitalizmin şehvetli ışıklarını birileri

gözlerimize gözlerimize tutarken.

Rant dedik, hız dedik

koştuk durduk.

Koşup duruyoruz.

Gücün her şeye yeteceğini sananlar

istediler ki yalanlarında

kaybolsun içimizdeki çocuk.

Kaybolsun ki hiç doymayalım.

Kaybolsun ki

biz de onlar gibi yalan olalım.

Oysa insan zarafetin,

sevginin, paylaşmanın

iyiliğin olduğu yerde insandır.

Hem bir lütuf değil midir ki

bizlere bahşedilen hayatlarımız?

O halde,

nedir bu kavga

nedir bu kıyamet.

Ölümlüyüz eninde sonunda.

MEKANİK YAŞAM

Hepimizin elinde bir akıllı telefon.

Daha fazla görünme,

daha fazla alkış hevesiyle

irili ufaklı kuklalara

dönüşüyoruz birer birer.

Böyle istiyor kendini ölümsüz sanan bazı faniler.

Ne isterse satıyor,

neye isterse inandırıyorlar.

Seni senden

kendinden bile uzaklaştırıp

gerçeklikten de

koparttı mı

inanırsın artık her söylediğine.

Sahte beğenilerle oyalanır dururken sen

en yakınındaki seslense

duymaz, görmez

hatta tahammül edemezsin.

Bin takipçin varsa

ne komşu tanırsın ne eş,

ne dost akraba.

Cansız bir dijital dünyadayız

bir başına hülyalarımızda.

Yeter ki anı yaşa sen

boşver üzülme der.

Böyle der de,

sanır mısın ki seni düşünür?

istemez ondaki kötülüğü görmeni.

Yarattığı simülasyonda

oyalarken seni

beton bir binanın

bilmem kaçıncı katındayken sen

kapkara kötülüğünü saklamıştır senden.

Öyle olmasa nasıl unutursun bir fani olduğunu.

Bir yerlerde halen

katlediliyorken çocuklar

ölmesin artık hiçbir çocuk.

Olmalı bir umut.

Çünkü

Bugün 23 Nisan.

Hadi sen de bırak bugün her şeyi

tut elini içindeki çocuğun

kurtar onu

esir tuttuğun ruhunun derinliklerinden.

Bugün 23 Nisan.

Bir iyiliktir dünyayı kurtaran

bazen bir temennidir bir dua

bazen bir zarafettir insani olunan.

hadi bir amin benden

bir amin senden

hep gülsün

hep mutlu olsun diye çocuklar.

23 Nisan çocuk
Yazarın Önceki Yazıları Tüm Yazıları