Sanat ve Karadeniz ruhunun sesi Volkan Konak

Türk müzik dünyası, önceki gün en sevilen ve verimli sanatçılarından birinin ani ölümüyle sarsıldı. Güçlü sesi ve Türk halk müziğini çağdaş öğelerle harmanlama konusundaki benzersiz yeteneğiyle tanınan Volkan Konak, geriye, kuşaklar boyu yankı bulacak bir miras bıraktı. 58 yaşında hayatını kaybeden Konak, özgün Karadeniz müziği için bir dönüm noktasıydı. Lise yıllarından beri dinlediğim ülkenin derdiyle dertlenen ozanlarımızdan biriydi.

Trabzonlu olan Konak’ın kariyeri, en az kırk yıla aşkın bir süreyi kapsıyor ve bu süre zarfında Türk müziğinde silinmez bir yer edinmişti. Karadeniz bölgesinin halk müziğiyle derin bir bağ kurarak her söylediği nota ve yazdığı sözlerde bu mirası yansıttı. Konak’ın müziği yalnızca eğlence değil, aynı zamanda insanlık hâli üzerine bir keşifti. En büyük Türk halk ozanları ve müziksel figürlerinden Aşık Veysel, Neşet Ertaş ve Nazım Hikmet’in şiirsel sözlerini sıkça kendi şarkı sözlerine dokuyarak geçmişle bugün arasında bir köprü kurdu. Onun müziği, sanki tarihle yapılan bir sohbet, Türk halkının mücadelesi ve zaferlerinin kutlamasıydı.

YENİLİKÇİ ÇALIŞMALARI

Konak’ın en dikkat çekici albümlerinden biri, onu geniş kitlelere tanıtan Suların Horon Yeri (1989) olmuştu. Efulim (1993) adlı albümüyle ulusal düzeyde büyük bir çıkış yaptı. 1994 tarihli Gelirmisin Benimle albümüyle müziksel olgunluğunu bir kez daha ortaya koyarken, Volkanik Parçalar (1996) ve Pedaliza (1998) albümleri, geleneksel ve modern sesleri mükemmel bir şekilde harmanlayarak onun yeteneğini gözler önüne sermişti. Karadeniz’in has evladı Volkan Konak’ı ben bu yıllarda bir Trabzon konserinde tanımıştım.

2000 yılında yayımlanan Şimal Rüzgarı, Konak’ın kariyerinde bir dönüm noktası oldu ve küresel müzik akımlarını kendi köklerinden ödün vermeden denemeye başladı. 2003 yılında çıkardığı Maranda albümü, geleneksel enstrümanlarla çağdaş düzenlemeleri bir araya getiren yenilikçi bir çalışmaydı.

Volkan Konak, müzik kariyerinde sürekli bir evrim yaşasa da her zaman memleketinin kültürel mirasına bağlı kalmayı başardı. 2006 tarihli Mora ve 2009’daki Mimosa albümleri, onun memleketine olan sevgisini vurgularken, 2012’deki Lifor ve 2015’teki Magnolia albümleri, Türk halk müziği ile caz, pop ve dünya müziği öğelerini harmanlama konusundaki yeteneğini gösterdi.

Son yıllarda Konak, müziğini Karadeniz ezgilerini işleyerek geliştirmeye devam etti. 2017’de yayımlanan Klasikler 1 albümü, Türk müziği geleneğine bir övgü niteliğindeydi; 2019’da ise Dalya albümü, geçmişini ve daha küresel, deneysel bir ses anlayışını birleştiren cesur bir adımdı.

AYNI ZAMANDA ŞAİRDİ

Konak’ın müziği, sadece şarkılarla sınırlı kalmadı; o aynı zamanda bir şairdi. Aşık Veysel, Neşet Ertaş ve Nazım Hikmet gibi isimlerin felsefelerini, Türk müziğinin geleceğini şekillendirerek kendi şarkı sözlerine dahil etti. Onun şarkıları, bu büyük ustaların sözlerini yeniden yaşatarak, yeni nesillere hem geçmişi hem de bugünü aktardı. Konak’ın müziği, tıpkı onların sözleri gibi, ham duygular, bilgelik ve derin bir Türk kimliğiyle doluydu.

Erken yaşta kaybettiğimiz Konak, Türk müziği sahnesinde büyük bir boşluk bırakacak olsa da, ardında bıraktığı eserleri, sonsuza dek yaşayacaktır. Hayranları, meslektaşları ve dünya çapındaki takipçileri, bugün bu gerçek sanatçıyı sevgiyle anarken, müziğiyle olan bağlarını daha da güçlendiriyorlar. Volkan Konak, geçmişi ve moderniteyi harmanlayan, yetenekli bir sanatçı olarak duruşuyla Türk müziği dünyasında silinmez bir iz bıraktı.

ASİ RUHLU BİLGE OZAN

Trabzon ve Türk halkı, kendi evladını kaybetmenin acısını yaşarken, Volkan Konak’ın müziği, dinleyicilerinin gönüllerinde yankı bulmaya devam edecektir. Bestelediği şarkı sözleri, müziğinin ve halkının ruhunda sonsuza kadar bir kanıt olarak dimağlarda yaşayacaktır.

Huzur içinde yat, Volkan Konak, Maçka’nın asi ruhlu bilge ozanı…